Niet zo lang geleden, op een zondag in november, was er de magische ‘Kunstendag voor Kinderen’ en rilde er over de gevelde stronk en dorre takken van Berlinde De Bruyckeres sculptuur ‘Kreupelhout’ een gouden schittering. Kinderen van alle leeftijden met goede ogen en oren kwamen bergen over, voeren de langste rivieren af en reisden kriskras door alle landen om zich in S.M.A.K. knusjes op hun zitkussen te nestelen rond jeugdschrijver Bart Moeyaert. Met zijn verhaal ‘Luna van de boom’ bracht Bart het tere, kreupele hout van Berlinde even tot leven als een betover(en)de sprookjesboom die deed denken aan Ogentroost of Zielenrust of Harmonie.
“Van alle koningen was deze koning de rijkste.” Zo opende Bart blootvoets zijn verhaal over een steenrijke koning die zich het hoofd brak over de wonderlijke boom in het midden van zijn tuin. De koning had zijn duurste schatten over voor een beetje informatie, en toen vernam hij via een oude man dit:
- “De boom geeft zijn geheimen nooit prijs. In de hele wereld is er maar één boom als deze, en van de vruchten kunt u alleen maar dromen. Als kind heb ik van mijn oude oom gehoord dat de boom bij de eerste klokslag voor middernacht gouden knoppen krijgt, bij de vierde klokslag gouden bloesems, en bij de achtste gouden vruchten. Nog voor de laatste klokslag van twaalf uur is weggestorven, zijn die gouden vruchten al geplukt, en niemand weet door wie.” *
Zodra de koning hoorde dat er met de boom goud te rapen viel, begon de hebzucht aan zijn neus te kriebelen. Eén na één stuurde hij zijn drie zonen op de boom af. En zoals het in sprookjes hoort, slaagde de derde prins in zijn opzet. In afwachting van het korte, precieze plukmoment van de gouden vruchten, richtte hij in tegenstelling tot zijn oudere broers geen vorstelijk feest in, maar ging hij rustig alleen onder de boom zitten en speelde op een zelfgesneden wilgenfluitje recht uit zijn hart een melodie die deed denken aan Ogentroost of Zielenrust of Harmonie. En toen begon het verhaal zich pas helemaal buitengewoon wonderlijk, zalig warm, superspannend, ongemeen grappig en verrukkelijk vertederend te ontrollen. We kunnen enkel nog verklappen dat de wens van de jongste prins zo mooi was dat zelfs de duivels een handje hielpen zodat ze uitkwam.
Tijdens Barts performance hoorden we in de ruisende wind gouden blaadjes ritselen en duivels konkelfoezen en gniffelen, zagen we de vrienden van de oudste prinsen voor onze ogen naar de gouden vruchten graaien en stegen we met de wind in onze haren haast mee op met de jongste prins richting Zwarte Stad. Hoe Bart ons dit mooie verhaal bij het kunstwerk ‘Kreupelhout’ deed beleven, zal een levendige herinnering blijven. Nu rest er alleen nog het prachtige prentenboek met de cd waarop Bart het verhaal voorleest, maar ook dat is zaligmakend!
* uit: ‘Luna van de boom’ (2000), een Slovaaks sprookje anders verteld door Bart Moeyaert met illustraties van Gerda Dendooven. ISBN 90-805417-1-0
