1988-1989
mixed media
h. 230 cm x b. 170 cm x d. 40 cm
1999 schenking
NL - Voor ENSEMBLEMATIC koos de kunstenaar ervoor om zijn sculptuur ‘DE VOGEL’ (1988), één van de sleutelwerken uit de museumcollectie, tentoon te stellen. Voor het eerst voegt hij aan de presentatie een tekstpaneel toe waarin hij de achtergrond van het werk schetst. ‘DE VOGEL’ werd immers meermaals herwerkt en verplaatst, van het platteland tot in museumzalen, waardoor het werk geleidelijk aan ook uiteenlopende betekenissen meekreeg.
De sculptuur lijkt op een vogelverschrikker – half mens, half vogel – met vleugelachtige armen en een grote koperen snavel. De bizarre figuur is onder meer opgebouwd uit bont, kippengaas, lavendel en urine. Zijn voeten zijn vergroeid met wortels. Op de houten plank die met lederen riemen horizontaal rond zijn borstkas is gesnoerd, staat te lezen: “J’ai absolument rien à voir avec le XX siècle!” (Ik heb absoluut niets te maken met de 20ste eeuw!). Hoewel voor veel interpretaties vatbaar, kan deze inscriptie verwijzen naar het zelfgekozen isolement van de kunstenaar. Zijn moeilijke verhouding tot de maatschappij en zijn innerlijke conflict tussen de wil zich te uiten en zijn behoefte te zwijgen is immers een terugkerend thema binnen zijn oeuvre. De kruisachtige compositie doet ook bijna onvermijdelijk denken aan een Christusfiguur, aan zijn lot overgelaten door mens en God. ‘DE VOGEL’ wordt door velen ten onrechte als kunst van een kluizenaar beschouwd. Maar een kluizenaar trekt zich uit de wereld terug, terwijl een kunstenaar eerder tόt de wereld spreekt. Het is een tegenstelling die De Cordier blijft achtervolgen.
Leuk om te weten: Door zijn grote voorliefde voor tuinieren, spendeert Thierry De Cordier veel tijd in de natuur. Zo doet zijn groentetuin tegelijk dienst als werkterrein, onderwerp én inspiratiebron. En schreef Voltaire niet: “Il faut cultiver notre jardin” (we moeten onze tuin onderhouden)?
ENG - For ENSEMBLEMATIC he chose to exhibit ‘THE BIRD’ (1988), one of the key works in the museum’s collection. For the first time he is adding a panel in which he outlines the background of the work. ‘THE BIRD’ has after all been reworked and moved several times, from the countryside to the rooms of museums, which has gradually added varied layers of meaning.
The sculpture looks like a scarecrow – half man, half bird – with wing-like arms and a big copper beak. The materials used to make this bizarre figure include fur, chicken wire, lavender and urine. Its feet have become intertwined with roots. On the wooden plank that is tied horizontally over its chest stand the words ‘J’ai absolument rien à voir avec le XX siècle!’ (I have absolutely nothing to do with the 20th century!). Although it is open to many interpretations, this inscription may refer to the isolation the artist has chosen for himself. In fact his difficult relationship with society and his inner conflict – between the desire to express himself and the need to remain silent – is a recurring theme in his oeuvre. This cross-like composition is almost inevitably reminiscent of the Christ figure, left to his fate by man and God. Many people unjustly consider ‘THE BIRD’ to be the art of a hermit. But a hermit withdraws from the world, whereas an artist speaks to the world. This is a distinction that continues to pursue De Cordier.
Worth knowing: As a result of his great penchant for gardens, Thierry De Cordier spends a lot of time in natural surroundings. In this way his vegetable garden simultaneously serves as a workplace, subject and source of inspiration. And didn’t Voltaire write: ‘Il faut cultiver notre jardin’ (We have to cultivate our garden)?
FR - L’artiste a choisi pour ENSEMBLEMATIC sa sculpture ‘DE VOGEL’ (L’oiseau) (1988), une des œuvres-clés dans la collection du musée. Pour la première fois, il ajoute à la présentation un panneau expliquant le contexte de cette œuvre. ‘DE VOGEL’ a été en effet plusieurs fois retravaillée et déplacée, de la campagne jusqu’aux salles de musée, prenant ainsi progressivement des sens différents.
La sculpture ressemble à un épouvantail mi-homme, mi-oiseau avec ses bras ailés et son grand bec en cuivre. L’étrange figure est composée de fourrure, de treillis métallique, de lavande et d’urine. Ses pieds ont pris racine. On lit sur la planche en bois fixée à l’horizontale sur sa poitrine avec des lanières en cuir: “J’ai absolument rien à voir avec le XX siècle!”. L’inscription se prête certes à de multiples interprétations, mais elle pourrait évoquer l’isolement choisi de l’artiste. Les rapports difficiles de De Cordier avec la société et son conflit intérieur entre la volonté de s’exprimer et son besoin de se taire sont en effet des thèmes qui reviennent souvent dans son œuvre. La composition cruciforme fait aussi presque inévitablement penser à la figure du Christ abandonnée par les hommes et par Dieu. ‘DE VOGEL’ est souvent considérée à tort comme l’œuvre d’un ermite. Mais un ermite se retire entièrement du monde, tandis qu’un artiste s’adresse plutôt au monde. C’est là une contradiction qui poursuit De Cordier.
Bon à savoir : Thierry De Cordier aime beaucoup le jardinage et passe beaucoup de temps dans la nature. Son jardin potager lui sert aussi de terrain de travail, de sujet et de source d’inspiration. Voltaire n’a-t-il pas écrit “Il faut cultiver notre jardin”?
