La Sibérie d'Estrémadure (III)

NL – In 1975 kwam Vostell met zijn Spaanse vrouw Mercedes in Extremadura terecht, een ruige, verlaten regio in het zuidwesten van Spanje. “Een kunstwerk van de natuur”, zo omschreef hij het gebied, “waar ‘natuurlijke mensen’ leven, die niet met esthetica zijn opgegroeid.” In 1983 gaf de kunstenaar deze streek gestalte in de rotonde van het huidige Gentse Museum voor Schone Kunsten in een performance annex videoregistratie. Geheel volgens de Fluxus-filosofie is er niet alleen tijdens de performance geproduceerde muziek. Ook niet-muzikale geluiden van de performance maken deel uit van de soundtrack bij dit videowerk, waarin leven en kunst met elkaar vervloeien.

ENG – In 1975, Vostell and his Spanish wife Mercedes arrived in Extremadura, a rugged deserted region in south-western Spain. He described the area as "An artwork of nature where ‘natural people’, who have not grown up with aesthetics, live.” In 1983, the artist gave stature to this region in the rotunda of the current Ghent Museum of Fine Arts via a performance and video recording. Completely in line with the Fluxus philosophy, there is not only the music produced during the performance. Non-musical sounds from the performance are also included in the soundtrack of this video work, in which life and art flow together.

FR - En 1975, Vostell retourna en Estramadure avec son épouse espagnole Mercedes, une région rude et abandonnée du sud-ouest de l’Espagne. “Une oeuvre d’art de la nature”, comme il décrivit la région, “où vivent des ‘gens naturels’ qui n’ont pas grandi avec l’esthétique.” En 1983, l’artiste donna forme à cette région dans la rotonde de l’actuel Musée des Beaux-Arts de Gand par le biais d’une performance, accompagnée d’un enregistrement vidéo. En conformité parfaite avec la philosophie de Fluxus, la musique produite ne se limite pas à la performance. Des sons non-musicaux de la performance font partie de la bande sonore jointe à cette vidéo, où s’entremêlent vie et art.