1968
verf op doek
h. 150 cm x b. 120 cm
s.d. bruikleen privé-collectie, België
NL - Etienne Elias’ interpretatie van de popart was atypisch: hij vereerde niet de consumptiemaatschappij of de ready mades zoals veel van zijn tijdgenoten. Zijn inspiratie vond hij in de wereld rondom hem: in de natuur of zijn eigen interieur. Elias noemde het werk dat hij rond 1970 realiseerde ‘Happy Art’ geïnspireerd door het geluk dat hij ervaarde in zijn eigen leven. Het gevoel van volmaakte harmonie en huiselijk geluk spreekt ook uit deze felgekleurde slaapkamer. De realistisch geschilderde meubels combineerde Elias met geabstraheerde kleurvlakken en grafische patronen. De cijfers op het meubilair roepen het gevoel op van een soort Ikea-catalogus. Niets is wat het lijkt. Is de huiselijkheid geënsceneerd?
ENG - Etienne Elias' interpretation of Pop Art was atypical: unlike many of his contemporaries, he did not celebrate the consumer society or ready-mades. He found his inspiration in the world around him: in nature or in his own interior. Elias referred to the works he created in around 1970 as 'Happy Art', inspired by the happiness he experienced in his own life. The feeling of perfect harmony and domestic happiness is also evident in this brightly coloured bedroom. Elias combined realistically painted furniture with abstracted colour fields and graphic patterns. The numbers on the furniture are somewhat reminiscent of those found in an Ikea catalogue. Nothing is what it seems. Is the feeling of homeliness real or staged?
FR - Etienne Elias a fait montre d’une interprétation plutôt atypique du pop art : contrairement à beaucoup de ses contemporains, il ne révérait pas la société de consommation ou les ready-made, mais puisait son inspiration dans le monde qui l’entourait, comme la nature ou son propre intérieur. Elias a qualifié son travail réalisé vers 1970 de Happy Art, de l’art heureux inspiré par le bonheur qu’il ressentait dans sa propre existence. Cette chambre à coucher aux couleurs vives respire en effet un sentiment d’harmonie parfaite et de bonheur conjugal. Elias a combiné des meubles peints de façon réaliste avec des aplats de couleur et des motifs graphiques abstraits. Les chiffres sur les meubles évoquent une sorte de catalogue Ikea. Rien n’est comme il semble. L’intimité est-elle mise en scène?
