Byrek

NL – Een schijnbaar tijdloos ritueel vormt het vertrekpunt voor zijn video-installatie ‘Byrek’ (2000). Je ziet een oude vrouw ‘byrek’ bereiden, een traditioneel Albanees bladerdeeggerecht. Telkens wanneer de intieme, huiselijke bezigheid wordt verstoord door het geluid van vliegtuigen, richt de camera zich snel even op een raam om het luchtruim te scannen. Een facsimile van een brief waarin Anri Sala’s grootmoeder het recept beschrijft, is rechtstreeks op het projectiescherm geprint. In een andere projectie wordt beschreven hoe Sala’s grootmoeder dit gerecht jarenlang frequent bereidde. Ze bleef dit doen nadat de kunstenaar en zijn zus naar het buitenland verhuisden, maar stopte recent met bakken omdat ze er te oud voor werd. De documentair aandoende film krijgt meer en meer het karakter van een performance, waarin deze authentieke familietraditie wordt overgeleverd aan een volgende ‘generatie’, nl. de kijkers van deze film.

ENG – The starting point for his video installation ‘Byrek’ (2000) is a seemingly timeless ritual. You see an old woman making ‘byrek’, a traditional Albanian dish using flaky pastry. Whenever this intimate, domestic occupation is disturbed by the sound of aircrafts, the camera quickly turns to the window to scan the sky. A facsimile of a letter in which Anri Sala’s grandmother wrote the recipe is printed onto the projection screen itself. In another projection we read that Sala’s grandmother had made this dish very often for many years. She continued to do so after the artist and his sister had moved abroad, but recently stopped baking because she had grown too old. The film, which looks like a documentary, increasingly takes on the nature of a performance, in which this authentic family tradition is handed down to the next ‘generation’, who are the people watching the film.

FR - Un rituel apparemment intemporel constitue le point de départ de son installation vidéo ‘Byrek’ (2000). On voit une femme âgée préparer du ‘byrek’, un plat traditionnel albanais à base de pâte feuilletée. Chaque fois que l’activité intime et familiale est dérangée par le bruit d’avions, la caméra se dirige rapidement un instant sur une fenêtre pour scanner l’espace aérien. Un fac-similé d’une lettre dans laquelle la grand-mère d’Anri Sala décrit la recette est imprimée directement sur l’écran de projection. Un autre projection décrit comment la grand-mère de Sala a préparé fréquemment ce plat durant des années. Elle a continué à le faire après le déménagement de l’artiste et de sa sœur à l’étranger, mais elle a récemment arrêté de le cuire, parce qu’elle était devenue trop âgée. Le film qui ressemble à un documentaire revêt de plus en plus le caractère d’une performance, où cette authentique tradition familiale est transmise à une prochaine ‘génération’, à savoir, les spectateurs de ce film.