Sans Titre

NL - ‘Sans titre’ (1987) bestaat uit een grote, bestofte luidspreker. Blaussyld heeft er alle elektronica uit verwijderd. Het resultaat is een zwarte balkvorm die doet denken aan minimal art uit de jaren ’60. Maar waar genoemde kunststroming de relatie tussen kunstwerk, tentoonstellingsruimte en kijker benadrukte, zet Blaussylds object ons voor gapende gaten waaruit een oorverdovende stilte lijkt te weerklinken. De kunstenaar ontdeed een luidspreker, een krachtige communicatiedrager bij uitstek, van zijn oorspronkelijke functie om het tegenovergestelde – pure ‘verpakte’ stilte – tentoon te stellen. Voor Blaussyld heeft het beeld geen interpretatie of context. Het is louter wat het is: op zichzelf, leeg, stil en misschien ‘wachtend’ op een betekenis die wij er mogelijk aan toevoegen.

ENG - ‘Sans titre’ (1987) consists of a large, dusty loudspeaker. Blaussyld has removed all the electrical components. The result is a black, beam-like shape that is reminiscent of 1960s minimal art. But while the aforementioned art movement emphasised the relationship between artwork, exhibition space and viewer, Blaussyld’s object presents us with gaping holes from which a deafening silence seems to resound. The artist has stripped a loudspeaker, one of the most powerful communication mediums by far, of its original function by exhibiting its opposite – pure, ‘packaged’ silence. For Blaussyld, the image has no interpretation or context. It is simply what it is: alone, empty, silent and perhaps ‘waiting’ for a meaning that we might want to add.

FR - ‘Sans titre’ (1987) se compose d’un grand haut-parleur poussiéreux. Blaussyld en a retiré toute l’électronique. Le résultat est une forme de poutre noire qui évoque le minimal art des années ’60. Mais alors que cette tendance artistique soulignait la relation entre l’œuvre d’art, l’espace d’exposition et le spectateur, l’objet de Blaussyld nous place devant des trous béants qui semblent résonner d’un silence assourdissant. L’artiste a dépouillé un haut-parleur, puissant vecteur de communication par excellence, de sa fonction originelle pour montrer l’opposé – un silence pur ‘emballé’. Les images n’ont pas d’interprétation, ni de contexte pour Blaussyld. Elles sont simplement ce qu’elles sont: elles-mêmes, vides, silencieuses et peut-être ‘en attente’ d’une signification que nous pouvons leur donner.