In zijn lezing blikt Daniël Buren terug op zijn bijdrage aan de unieke tentoonstelling 'Chambres d’amis' en de polemiek die ontstond door zijn kritiek op de tentoonstelling, op het museum dat als instelling de kunst buiten het museum legitimeert en het voyeurisme dat er mee gepaard ging.
In 1986 was de Stad Gent het decor van een unieke tentoonstelling, 'Chambres d’amis', waarbij meer dan vijftig bewoners hun woning hadden opengesteld voor een hedendaagse kunstenaar. Daniel Buren (°1938) koos in de buurt van de Coupure voor de gastenkamer van zijn vrienden, de verzamelaars Annick en Anton Herbert. Op de bovenste helft van de muren van de logeerkamer werd volgens een diagonale scheidingslijn zijn kenmerkende ‘outil visuel’ aangebracht op wit en fuchsia gestreept papier.
In tegenstelling tot de idee van de tentoonstelling – die de kunstenaars uitnodigde om het museum te verlaten – onderstreept Daniël Buren het belang van deze laatste als de instelling die ook borg staat voor de ingrepen van de kunstenaars buiten de museummuren. Om deze kritische positie te benadrukken was het noodzakelijk om ook aanwezig te zijn in de schoot van deze instelling.
Om deze reden werd een kopie van deze logeerkamer opgesteld in de toenmalige tapijtenzaal, het huidige Forum, van het MSK. Met dit verschil dat zijn ‘outil visuel’ in dezelfde kleur en volgens dezelfde diagonale scheidingslijn op de muur werd aangebracht, maar dit maal op de onderste helft in plaats van op de bovenste, waardoor beide versies van 'Le Décor et son double' elkaar perfect aanvulden.
Praktisch
