De Moraes-Barbosa verzameling neemt een bijzondere plek in binnen het Braziliaanse artistieke landschap. Pedro Barbosa gaat in gesprek met Nathalie Zonnenberg*, over de manier waarop een verzameling persoonlijk, historisch en onderzoeksmatig betekenisvol kan zijn.
De aankoop van een kinetisch kunstwerk van Jesús Rafael Soto in 1999 betekende het begin van de Moraes-Barbosa verzameling. Ze bevat zowel conceptuele kunst van de jaren 1960-80 met werk van Robert Barry, Stanley Brouwn en Cildo Meireles als van een jongere generatie kunstenaars die vanuit deze artistieke erfenis verder werken zoals Cameron Rowland, Park McArthur, Ken Okiishi, Iman Issa en Mario Garcia Torres. Binnen het verzamelproces verschoof de aandacht geleidelijk aan van het kunstobject naar meer efemere vormen en documenten of wat de verzamelaar ‘gedematerialiseerde kunst’ noemt. Een indrukwekkend archief van onder meer uitnodigingskaarten, zeldzame kunstmagazines, affiches, kunstenaarsboeken, catalogi en audio- en video-opnames beslaat een groot deel van de werking en verschaft inzicht in de artistieke oeuvres. Met ambitie, passie en precisie wordt de uitwisseling van ideeën en relaties bevorderd. Tot de vele initiatieven die via de verzameling worden ondernomen, behoort ook een residentieprogramma voor kunstenaars en curatoren.
* Nathalie Zonnenberg is kunsthistorica en curatrice. Recent verscheen haar doctoraatsonderzoek Conceptual Art in a Curatorial Perspective: Between Dematerialization and Documentation, published bij Valiz. Deze publicatie belicht de uitdagingen die conceptuele kunstwerken, omwille van hun niet-objectmatige karakter, aan een tentoonstellingspraktijk kunnen stellen. Nathalie Zonnenberg is als docente verbonden aan de Open Universiteit in Heerlen en aan de Curatorial Studies opleiding aan KASK/School of Arts van HoGent en organiseerde tentoonstellingen voor onder andere Witte de With, Rotterdam, het Kröller-Müller Museum, Otterlo, en het Stedelijk Museum Bureau, Amsterdam.
Praktisch
