Carsten Höller werkt sinds eind jaren tachtig als beeldend kunstenaar. Hij is echter ook bioloog, gespecialiseerd in het gedrag van insecten. Zijn kunstwerken doen vaak denken aan wetenschappelijke laboratoriumopstellingen, waarbij de toeschouwer proefpersoon wordt. Ook het pretpark en het spel genieten zijn speciale aandacht. Höllers oeuvre sluit aan bij een trend in de hedendaagse kunst om via een antropologische invalshoek te focussen op de ervaringswereld en de conditioneringen van de mens. Hij onderzoekt waarom we bepaalde gedragspatronen vertonen. Voor Documenta X in Kassel maakt hij een Huis voor zwijnen en mensen, een betonnen constructie, waarin toeschouwers en varkens door een venster van elkaar gescheiden zijn. Paradoxaal genoeg is het precies de afscheiding die een vreemde intimiteit tussen mens en dier mogelijk maakt, omdat storende geluiden en geuren op die manier ‘geneutraliseerd’ worden. Veel van Höllers werk heeft te maken met een onderzoek naar de grenzen van de menselijke perceptie.
In 2000 hangt hij een tiental reusachtige vliegezwammen omgekeerd in een ruimte. Op die manier illustreert hij letterlijk de bewustzijnsverruimende eigenschappen, toegeschreven aan de ‘heksen-‘ of ‘kabouterpaddestoel’. De vliegezwam is voor Höller de verzinnebeelding van een verruimde menselijke waarneming.
