Maurice Blaussyld neemt een unieke positie in de actuele postmoderne Franse kunst in. Hij maakt sculpturen, video’s, installaties en tekeningen die vrijwel elke verwijzing naar iets buiten zichzelf verwerpen. In tegenstelling tot de talrijke kunstenaars die gevonden objecten opladen met nieuwe betekenis, ontdoet Blaussyld readymades van hun inhoud. Hij geeft ze hun status als ‘object zonder meer’ terug en brengt ze in een toestand van non-communicatie. Ze zijn in deze zin verwant met het ‘stilleven’ (Frans: ‘nature morte’) dat ze in hun betekenisgeving niet ‘dood’ zijn maar ‘opgehouden’.
