Selfportrait

NL – Elvis Presley was het eerste grote icoon op wereldschaal: zijn mythe bracht een enorme hoeveelheid visuele clichés voort. Zijn roem brak zelfs doorheen het IJzeren Gordijn en leidde ook aan de andere kant tot Elvis-imitators, waaronder de vader van Adrian Ghenie. De Elvis die Ghenie hier portretteert is een dergelijke imitatie, gereduceerd tot slechts een beeld, een verwrongen beeld bovendien: het beeld van zijn vader, die een afspiegeling aanbad van iemand van wie hij nooit de taal noch de wereld zou begrijpen. Ghenie focust eerder op het afbeelden van een status of een echo uit het verleden dan op een gezicht, zoals ook in zijn latere zelfportretten als Vincent van Gogh (2012) en Charles Darwin (2017).

ENG – Elvis Presley was the first major icon on a global scale: his legend gave rise to an enormous number of visual clichés. His fame even penetrated the Iron Curtain leading to Elvis impersonators, including Adrian Ghenie’s father. The Elvis that Ghenie portrays here is a kind of imitation, reduced to a single image, a distorted image, moreover: the image of his father, who was a reflection of someone whose language and world he would never understand. Ghenie focuses more on depicting a status or an echo from the past, rather than a face, as he does in his later self-portraits as Vincent Van Gogh (2012) and Charles Darwin (2017).

FR - Elvis Presley a été la première grande icône mondiale: son mythe a généré une quantité énorme de clichés visuels. Sa réputation a même traversé le Rideau de Fer et a également donné naissance à des imitateurs d’Elvis de l’autre côté, dont le père d’Adrian Ghenie. L’Elvis dont Ghenie dresse le portrait ici est une imitation semblable, réduite seulement à une image, une image déformée en plus: l’image de son père, qui proposait le reflet de quelqu’un dont il ne comprendrait jamais la langue, ni le milieu. Ghenie se concentre plutôt sur la reproduction d’un statut ou d’un écho du passé que sur un visage, comme dans ses autoportraits postérieurs de Vincent van Gogh (2012) et Charles Darwin (2017).