Dos clásicos

NL – Met een minimum aan vorm slaagt Wilfredo Prieto erin een maximum aan betekenis te genereren. Prieto's eenvoudige beelden zijn lichtvoetig, maar toch doordacht: in combinatie met hun geladen titels ontvouwen ze een veelzeggend verhaal. Op poëtische wijze tracht Prieto materiaal uit zijn onmiddellijke omgeving Havana te herformuleren tot tastbare beelden. ‘Dos Clásicos’ is een bescheiden werk bestaande uit twee gelijke blokjes suiker en marmer. Deze twee grondstoffen worden als gelijken naast elkaar gepositioneerd, ongeacht de verschillende betekenissen, connotaties en waarden die ze in werkelijkheid met zich meedragen. Prieto's esthetische en uitgezuiverde sculpturen zijn nooit expliciet politiek, maar net die subtiliteit maakt zijn werk krachtig.

ENG – Wilfredo Prieto succeeds in generating the maximum meaning from a minimum of form. His simple images have a light touch, but are well thought out: in combination with their highly-charged titles they reveal a meaningful story. He tries to reformulate material from his immediate surroundings in Havana into poetic tangible images. ‘Dos Clásicos’ is a modest work consisting of two identical blocks, one in sugar, the other in marble. These two raw materials are juxtaposed as equals, regardless of the various meanings, connotations and values they have in reality. Prieto’s pared down aesthetic sculptures are never explicitly political, but it is precisely this subtlety that makes them so powerful.

FR – Wilfredo Prieto parvient à générer un maximum de sens avec un minimum de forme. Les images simples de Prieto sont légères, mais mûries: combinées à leur titre chargé, elles racontent une histoire édifiante. Prieto tente sur le mode poétique de reformuler en images palpables la matière de son cadre immédiat La Havane. ‘Dos Clásicos’ est une œuvre modeste consistant en deux blocs similaires de sucre et de marbre. Les deux matières premières sont placées côte à côte comme des égaux, indépendamment du sens, des connotations et de la valeur qu’elles ont en réalité. Les sculptures esthétiques et épurées de Prieto ne sont jamais explicitement politiques, mais c’est justement cette subtilité qui leur donne leur puissance.