David Hammons & Bruna Esposito
Materasso Addormentato
1991
Mixed media
62 x 140 x 62 cm
Langdurige bruikleen privé-collectie, België
NL - David Hammons (°1943, Springfield) geldt als een van de belangrijkste en invloedrijkste Amerikaanse beeldende kunstenaars van de afgelopen decennia. Zijn werk omvat vaak alledaagse en gevonden objecten die hij omvormt tot doordachte sculpturale assemblages met meervoudige betekenissen, gerelateerd aan thema’s als identiteit, maatschappelijke kwesties en Afro-Amerikaanse cultuur. Daarnaast is Hammons actief in andere media, zoals schilderkunst, performance en video.
Voor Materasso Addormentato (1991) werkte Hammons samen met de Italiaanse kunstenares Bruna Esposito (°1960, Rome), vooral bekend om haar poëtische installaties en het gebruik van onconventionele materialen. Hammons en Esposito waren een tijdlang een koppel en woonden samen in Rome. Het duo creëerde dit werk voor een galerietentoonstelling in Berlijn, met als titel Heimat. De opgerolde, verouderde matras kan beschouwd worden als een metafoor voor het daklozenbestaan en de voortdurende zoektocht van daklozen naar een plek in de openbare ruimte die ze tijdelijk ‘thuis’ kunnen noemen. Het gesnurk dat vanuit de matras weerklinkt, herinnert aan de uitdagingen van overnachten op straat, maar roept ook het beeld op van iemand die mogelijk zijn roes uitslaapt. De stropdassen die de matras samenhouden, creëren een opmerkelijk contrast met de vuile matras en lijken het geheel enigszins te verfraaien, net zoals een dakloze die ondanks de moeilijkheden er goed probeert uit te zien en trots en waardigheid uit te stralen.
FR - David Hammons (°1943) passe pour l’un des artistes plastiques américains les plus importants et les plus influents des dernières décennies. Ses œuvres contiennent souvent de banals objets de récupération, qu’il transforme en assemblages sculpturaux minutieusement étudiés dotés de sens multiples en rapport avec des thèmes comme l’identité, les questions sociétales et la culture afro-américaine. Hammons est par ailleurs actif dans d’autres disciplines artistiques, comme la peinture, la performance et la vidéo.
Pour Materasso Addormentato (1991), Hammons a collaboré avec l’artiste italienne Bruna Esposito (°1960), surtout connue pour ses installations poétiques et son utilisation de matériaux peu conventionnels. Hammons et Esposito ont été en couple pendant un moment et vivaient alors ensemble à Rome. Le duo a créé cette œuvre pour une exposition intitulée Heimat dans une galerie berlinoise. Le vieux matelas roulé en boule peut être considéré comme une métaphore de l’existence des sans-abris et de leur quête permanente d’un lieu dans l’espace public qu’ils peuvent appeler provisoirement leur « chez-soi ». Les ronflements qui s’échappent du matelas rappellent les défis que représente le fait de dormir en rue, mais évoque aussi l’image de quelqu’un qui cuve peut-être son vin. Les cravates qui servent de liens pour maintenir le matelas roulé créent un contraste marqué avec la saleté du matelas et semblent enjoliver quelque peu l’ensemble – comme un sans-abri qui, malgré les difficultés, essaie d’avoir de l’allure et de paraître digne.
ENG - David Hammons (b. 1943, Springfield) is one of the most important and influential American artists of recent decades. His work often includes utilitarian and found objects that he transforms into thoughtful sculptural assemblages with multiple meanings, related to themes such as identity, social issues and African-American culture. Hammons is also active in other media, such as painting, performance and video.
For Materasso Addormentato, Hammons collaborated with the Italian artist Bruna Esposito (b. 1960, Rome), who is best known for her poetic installations and use of unconventional materials. Hammons and Esposito were a couple for a while and lived together in Rome. The duo created this work for a gallery exhibition in Berlin, entitled Heimat. The rolled-up, old-fashioned mattress can be seen as a metaphor for homelessness. It also alludes to unhoused people’s constant search for a temporary ‘home’ in the public space. The snoring that reverberates from the mattress echoes the challenges of sleeping rough, but also evokes the idea of sleeping off a drinking session. The necktie that binds the mattress forms a stark contrast to the latter’s dirty appearance. The tie has a decorative aspect, alluding to a homeless person’s desire to look good despite the difficult circumstances, and the pride and dignity inherent within this act.
