De tentoonstelling ‘Poetic Faith’ brengt een ode aan de kracht van en het geloof in de verbeelding.
Werkelijkheid en fictie kunnen door de mens nooit op een en hetzelfde moment worden waargenomen. Maar er is ‘poëtisch geloof’ of ‘suspension of disbelief’. Dit is een mechanisme in onze hersenen dat automatisch tijdelijk ons onwrikbare geloof in de rationeel waarneembare werkelijkheid opschort in functie van het kunnen geloven in de fictie die op dat moment wordt waargenomen. Tijdens het lezen van een roman of het bekijken van een film ‘geloven’ we immers het verhaal, hoe onwaarschijnlijk ook. ‘Poëtisch geloof’ wordt beschouwd als een essentieel ingrediënt bij elke vorm van storytelling. Veel vormen van kunst zijn per definitie fictie. Daarom vergen ze ‘poëtisch geloof’ of ‘suspension of disbelief’. In tegenstelling tot literatuur, poëzie, theater en film heeft hedendaagse beeldende kunst in vele gevallen een niet-lineair tijdsverloop. Meer nog, ze kent ook verregaandere vormen van abstractie en conceptualisering. Daarom kan ‘suspension of disbelief’ moeilijker liggen.
De tentoonstelling ‘Poetic Faith’ kan worden gezien als een ode aan de kracht van de verbeelding en de wil om ons geloof in de eigen (rationele) werkelijkheid opzij te zetten om op het eerste zicht ‘onmogelijke’ kunstwerken als ‘perfect mogelijk’ te kunnen waarnemen.
Met werk van onder meer Shikh Sabbir Alam, Marie Cloquet, Leo Copers, Hanne Darboven, Markus Degerman, Joseph Grigely, Jorge Macchi, Bruce Nauman, Navid Nuur, Panamarenko, Giulio Paolini, Mandla Reuter, Jason Rhoades, Gil Shachar, Nedko Solakov, Birde Vanheerswynghels, Jan Van Imschoot, Tamara Van San en Philippe Van Snick*.
