Ger van Elk volgt van ’59 tot ’61 een kunstopleiding in Amsterdam, waarna hij naar Los Angeles vertrekt. Daar zet hij zijn opleiding voort om vervolgens Zuid- en Midden-Amerika te doorkruisen en zich daarna definitief in Nederland te vestigen. Hij blijft zijn hele leven reizen. Van Elk verzet zich in zijn sculpturen, installaties, films en beschilderde foto’s radicaal tegen elke vorm van traditie. Hoewel van Elk niet rechtstreeks deelneemt aan de internationale Fluxus-beweging, die erop is gericht om een wisselwerking tussen kunst, leven en alledaagse realiteit tot stand te brengen en elke vorm van elitair denken uit de kunst te weren, voelt hij zich aangesproken door haar dynamische manier van denken.
In 1961 ondertekent van Elk mee het Nederlandse ‘A-dynamisch manifest’, een pleidooi voor kunstwerken waarin de persoonlijke expressie van de kunstenaar tot het absolute minimum wordt beperkt. Zes jaar later richt hij samen met Jan Dibbets en Reinier Lucassen het Internationaal Instituut voor de Herscholing van Kunstenaars op, dat enkele verwante manifesten en conceptuele projecten realiseert. Telkens lijk het onconventionele thema belangrijker dan de vorm. Van de actie ‘The Well Shaven Cactus’ getuigen twee foto’s waarop eerst een ingezeepte cactus met scheergerei is te zien en vervolgens diezelfde cactus van zijn stekels ontdaan. Door twee belangrijke fases te documenteren – vóór en na – wordt het absurde van het idee benadrukt. De actie zelf en de uitvoerder blijven onzichtbaar.
Fotografie neemt in het oeuvre van van Elk een centrale plek in. Van de opzet om handelingen documentair vast te leggen, evolueert zijn werk naar een realistische voorstelling van niet-realistische situaties. Zijn voorkeur voor ongewone kaders versterkt het surreële karakter. In werk waarin hij fotografie met schilderwerk combineert, geeft hij ironisch en speels commentaar op de kunstmatigheid van de traditionele schilderkunst. Reflecties over de klassieke kunstgeschiedenis met haar tradities, stijlen en kijkgewoontes dienen zich aan als een ludieke opstand tegen de regels. Van Elk onderzoekt het ontstaan van visuele conventies en geeft ze een nieuwe inhoud.
