Giovanni Anselmo was een van de voortrekkers van de Arte Povera. Deze Italiaanse kunststroming reageerde eind jaren ‘60 op het gebruik van kostbare materialen in de kunst door installaties en sculpturen te maken in eenvoudige materialen. Anselmo’s artistieke zoektocht focust zich vooral op de vraag hoe kunst ons immateriële fenomenen zoals energie en zwaartekracht kan laten ervaren. De kunstenaar ziet zichzelf als een bemiddelaar: hij zorgt voor de optimale omstandigheden waarin een kunstwerk zijn eigen leven mag leiden, blootgesteld aan externe krachten en onderhevig aan de eigenschappen van het materiaal waaruit het is gemaakt.
