De muur

NL - Raveel haalde zijn inspiratie uit zijn directe omgeving. Daardoor zijn de schilderijen herkenbaar, maar niet noodzakelijk realistisch: ze balanceren tussen figuratie en abstractie. Deze typische Vlaamse achtertuin met de betonnen schutting herken je onmiddellijk, maar ook hier sijpelt de abstractie binnen. In de strakke lijnen en felle kleuren, maar vooral door het witte vierkant. Deze vierkanten komen vaak terug in Raveels werk. Ze zouden geïnspireerd zijn op de witte lakens die op het platteland aan wasdraden hingen te drogen. Zwart omrand gaat het vierkant zijn eigen leven leiden. De kunstenaar zag het witte vlak als een uitnodiging aan zijn publiek om de leegte van het vierkant zelf in te vullen. Later zou hij de vierkanten gaan opvullen met echte spiegels, om zo de werkelijkheid letterlijk te integreren in zijn werk.

ENG - Raveel drew his inspiration from his immediate surroundings. This makes the paintings recognisable, but not necessarily realistic: they are poised between figuration and abstraction. This typical Flemish backyard with its concrete fence is immediately recognisable, but here too, the depiction is abstracted, mainly through the use of clean lines and bright colours, and most importantly, the white square. These squares often recur in Raveel's work. They are said to have been inspired by the white sheets that were hung to dry on clothes lines in the countryside. With its black edges, the square takes on a life of its own. The artist saw the white surface as an invitation for the viewer to fill in the emptiness of the square. Later on, he would fill the squares with real mirrors, a device through which he would literally integrate reality into his work.

FR - Raveel a puisé son inspiration dans son environnement immédiat, ce qui rend ses tableaux reconnaissables, mais pas nécessairement réalistes : ils oscillent entre figuration et abstraction. On reconnaît d’emblée ce jardin arrière typiquement flamand avec sa palissade en béton, mais même ici, l’abstraction s’insinue. Dans les lignes pures et les couleurs vives, mais surtout à travers le carré blanc. Ces carrés sont récurrents dans l’œuvre de Raveel. Ils seraient inspirés des draps blancs qu’on accrochait à des fils à linge à la campagne pour les sécher. Bordé de noir, le carré mène sa propre vie. L’artiste considérait la surface blanche comme une invitation au public à remplir lui-même le vide du carré. Par la suite, il a couvert les carrés de vrais miroirs afin de littéralement intégrer la réalité à son œuvre.