s.d.
verf op geplastificeerd doek
h. 615 cm x b. 136 cm
1979 aankoop
NL – Niele Toroni beschouwt schilderen als een meditatieve arbeidsdaad. Met een ‘onpersoonlijke’ techniek herleidt hij de schilderkunst tot een sobere essentie met vastberaden herhalingen. Mede door het ontbreken van uitbundige kleuren creëert Toroni een kunstvorm met een sterk conceptueel karakter. Dit blijkt duidelijk uit het werk met de alleszeggende titel ‘Travail/Peinture Empreintes de pinceau n° 50 répétées à intervalles réguliers (30 cm)’, dat bestaat ui minimale, maar krachtige verftoetsen, aangebracht op een rol papier met penseel nr. 50, met regelmatige intervallen van 30 cm. Zo plaatst de kunstenaar een individueel, maar toch universeel systeem tegenover de specifieke afmetingen van de expositieruimte.
ENG – Niele Toroni sees painting as an act of meditative labour. Using an ‘impersonal’ technique he reduces painting to a sober essence with uncompromising repetitions. Partly because of the lack of exuberant colours, Toroni creates an art form that is highly conceptual. This is clearly apparent in the work with the all-revealing title of ‘Travail/Peinture Empreintes de pinceau n° 50 répétées à intervalles réguliers (30 cm)’, which consists of minimal but forceful paint marks applied to a roll of paper using brush no. 50 at regular intervals of 30 cm. In this way the artist establishes an individual yet universal system counter to the specific measurements of the exhibition room.
FR – Niele Toroni considère la peintre comme un acte de travail méditatif. Faisant appel à une technique ‘impersonnelle’, il réduit la peinture à une essence sobre aux parfaites répétitions. L’absence de couleurs vives des œuvres de Toroni leur confère un net caractère conceptuel. C’est particulièrement vrai dans le cas de l’œuvre au titre évocateur ‘Travail/Peinture Empreintes de pinceau n° 50 répétées à intervalles réguliers (30 cm)’. L’artiste confronte ainsi un système individuel, mais universel aux dimensions spécifiques de l’espace d’exposition.
