Vida Esquimal (entrance room)

NL – ‘Vida Esquimal (Entrance Room)’ is een van Ricardo Breys vroegste installaties. Ze maakt deel uit van een tweedelig werk dat de kunstenaar creëerde voor ‘Ponton Temse’, een stadstentoonstelling die Jan Hoet in 1990 cureerde. In twee aanpalende vertrekken van een oude watermolen in het Vlaamse Scheldedorp presenteerde Brey enkele sculpturale elementen in een associatief verband. ‘Vida Esquimal (Entrance Room)’ was in de eerste ruimte opgesteld: een ladder, opwaarts gericht naar een raam die de blik naar buiten leidde. Op sommige sporten waren messen aangebracht. Eerder had Brey in Cuba, zijn geboorteland, al twee variaties gemaakt met de ladder als symbool voor de moeizame verbinding tussen hemel en aarde, maar nog niet op een dergelijke ruimtelijk-sculpturale manier. Het andere deel van de installatie is getiteld ‘Vida Esquimal (Exit Room)’ en bevond zich in de tweede ruimte van de watermolen: een grote muurschildering in klei en krijt van een vogel zonder kop tegen een zwarte achtergrond. Een donker abstract fries en een Cerberus-achtige poortwachter in de vorm van een houten hondenkop en een getekend lijf, verbonden de twee ruimtes. De kop werd door Brey zelf uit hout gesneden. Dit in tegenstelling tot de objecten in zijn latere installaties die voornamelijk readymades waren. De overkoepelende titel ‘Vida Esquimal’ is Spaans voor ‘Eskimoleven’ en verwijst naar de elementaire levenswijze van de Eskimo’s, die weinig materiaal verbruiken, voortdurend recycleren en geen afval kennen. Deze installatie diende voor Brey als een artistieke beginselverklaring: net als bij de Eskimo’s was het recycleren van voorwerpen in zijn thuisland Cuba door materiaalschaarste een elementaire levensvoorwaarde. Naast de zelfgemaakte voorwerpen bestond ‘Vida Esquimal’ dan ook uit het afval dat Brey in de watermolen aantrof bij de opbouw van de installatie. Recycling tekende ook vele van Breys latere werken, waarin hij materialen en motieven uit eerdere installaties telkens opnieuw gebruikte en herinterpreteerde, in functie van het ideaal van een sobere levenswijze in harmonie met de natuur en als reactie tegen de alles verslindende en vervuilende westerse consumptiemaatschappij.

ENG - ‘Vida Esquimal (Entrance Room)’ is one of Ricardo Brey’s earliest installations. It belongs to a two-part work that he created for ‘Ponton Temse’, an exhibition curated by Jan Hoet in 1990. Brey presented several sculptural elements in an associative context in adjacent rooms within an old watermill in this Flemish municipality on the River Scheldt. ‘Vida Esquimal (Entrance Room)’ was installed in the first space: an upturned ladder directed towards a window, which led people’s gaze outside. Knives were attached to certain rungs. In his homeland of Cuba, Brey had previously made two works in which the ladder symbolised the difficult relationship between heaven and earth, although in a less spatial-sculptural way than in this installation. Its counterpart was entitled ‘Vida Esquimal (Exit Room)’. This was located in the second room of the watermill and took the form of a large mural of a headless bird on a black background, executed in clay and chalk. The two rooms were connected by a dark abstract frieze and a Cerberus-like gatekeeper in the shape of a wooden dog’s head with a drawn body. Brey carved the wooden head himself. This is in contrast to the objects in his later installations, which are mainly ready-mades. The overarching title ‘Vida Esquimal’ is Spanish for ‘Eskimo life’, which refers to the frugal existence of the Eskimo peoples. They use materials sparingly, constantly recycle and leave no waste. This installation served as Brey’s statement of his artistic principles: as with the Eskimos, a lack of resources made recycling a basic condition of life in Cuba. In addition to the objects Brey created himself, ‘Vida Esquimal’ also included the rubbish he discovered in the watermill when constructing the installation. Recycling became a hallmark of Brey’s later works, in which he repeatedly reused and reinterpreted materials and motifs from his earlier installations. This accords with the ideal of a sober life and a harmonious relationship with the natural world, as a reaction to the all-consuming and polluting Western consumer society.

FR - ‘Vida Esquimal (Entrance Room)’ est l'une des premières installations de Ricardo Brey. Elle fait partie d'une œuvre en deux parties que l'artiste créa pour 'Ponton Temse', une exposition urbaine conçue par Jan Hoet en 1990. Dans deux pièces contiguës d'un ancien moulin à eau du village flamand de l'Escaut, Brey présenta plusieurs éléments sculpturaux dans un contexte associatif. 'Vida Esquimal (Entrance Room)' fut installé dans la première pièce: une échelle, orientée vers le haut et vers une fenêtre qui porta le regard vers l'extérieur. Sur certains échelons, des couteaux furent fixés. Auparavant, à Cuba, son pays natal, Brey réalisa deux variations dans lesquelles l'échelle fut utilisée comme symbole du lien difficile entre le ciel et la terre, mais pas de manière aussi spatiale et sculpturale. L'autre partie de l'installation s'intitule 'Vida Esquimal (Exit Room)' et se trouva dans la deuxième salle du moulin à eau: une grande peinture murale en argile et en craie d'un oiseau sans tête sur un fond noir. Une frise abstraite sombre et un gardien de type Cerbère, sous forme d'une tête de chien en bois et d'un corps dessiné, relièrent les deux espaces. La tête fut sculptée dans le bois par Brey lui-même. Cela contraste avec les objets de ses installations ultérieures, qui étaient principalement des readymades. Le titre principal, 'Vida Esquimal', signifie en espagnol 'vie esquimaude' et fait référence au mode de vie élémentaire des Esquimaux, qui consomment peu de matériel, recyclent constamment et produisent peu de déchets. Cette installation servit de déclaration de principe artistique pour Brey: tout comme chez les Esquimaux, la rareté des matériaux dans son pays d'origine, Cuba, signifia que le recyclage des objets était un principe élémentaire de vie. Outre les objets qu'il fabriqua lui-même, 'Vida Esquimal' se composa également des déchets que Brey trouva dans le moulin à eau lors de la construction de l'installation. Le recyclage marquera de nombreuses œuvres ultérieures de Brey, dans lesquelles il réutilisera et réinterprétera à plusieurs reprises des matériaux et des motifs provenant d'installations antérieures, en fonction de l'idéal d'un mode de vie sobre en harmonie avec la nature et en réaction contre la société de consommation occidentale dévorante et polluante.