bigger, higher, leader!

Oorebeek kiest met grote nauwgezetheid beelden uit de veelheid van visuele prikkels rondom ons. Zijn keuze gaat uit naar afbeeldingen, tekstfragmenten of bewerkte beelden die een zekere autonomie bezitten zonder dat ze al te herkenbaar of verleidelijk zijn. Hoewel beelden in het algemeen pas betekenis hebben in een zekere context of gekoppeld aan specifieke informatie, geeft Oorebeek de beelden die hij uitkiest een zelfstandig karakter. Zijn selectie uit de veelheid van visuele prikkels rondom ons impliceert dan ook een waardeoordeel dat hij door zijn werkwijze tegelijk bevestigt en ondermijnt. Door beelden te bewerken, te combineren of over te zetten in een ander medium gaat men er op een andere manier naar kijken en er andere betekenissen aan koppelen. In de BLACKOUTs waaraan Oorebeek de laatste jaren werkte, overdrukt hij bestaande publiciteitsbeelden, covers of pagina’s uit kranten en tijdschriften, met een laag zwarte inkt. De laag zwarte inkt maakt dat het beeld enkel nog zichtbaar is bij een specifieke lichtinval op het zwarte vlak. Er ontstaat een spanning tussen de bijzondere aandacht die uitgaat naar beelden uit de massamedia, en het ontrekken van beelden aan de zichtbaarheid. Het proces van de BLACKOUT is in die zin paradoxaal: ze getuigt van een geste van affectie of waardering voor iets wat net gewist wordt. Door het zogenaamd banale beeld moeilijk zichtbaar te maken, stuurt men tegelijkertijd aan op vergeten én herinneren, op het wegdrukken of uitwissen van het beeld en het als een schim nog net zichtbaar te laten. Anders dan onze doorsnee consumerende blik, gaan we het beeld in het zwarte vlak op een meer intense manier ontleden. De verschillende werken in ‘bigger, higher, leader!’ leggen bepaalde stramienen in de vormgeving en het gebruik van beelden bloot.

Er wordt onderzocht hoe tekst beelden versterkt, ontkracht of van een nieuwe betekenislaag voorziet. Superposities van meerdere tijdschriftcovers van ‘ELLE’ tonen aan welke publicitaire regels er met het oog op herkenbaarheid aan de zogenaamd unieke cover opgelegd worden. ‘bigger, higher, leader!’ verwijst naar de alomaanwezige drang naar groter en beter. De titel van Oorebeek is geen correcte overtreffende trap maar duidt op de algemene grootheidswaanzin en het vereren van iconen of leiders zoals popsterren, communistische leiders of Hollywoodsterren. Napoleon is aanwezig naast nieuwe leiders van de huidige maatschappij zoals Alan Greenspan of Michael Jackson. Al deze beelden worden niet zomaar als kranteknipsel of pagina uit een tijdschrift weergegeven. Oorebeek zet ze over naar een ander medium. Het getekende portret van Greenspan uit de Wall Street Journal werd in een van de traditionele Gobelinweverijen uitvergroot tot wandtapijt. Greenspan, een belangrijke figuur in onze westerse economie krijgt zo een autonoom karakter overeenkomstig historische leiders. Elders zien we een reeks BLACKOUTs van portretten van communistische leiders op pamfletten zoals rondgedragen op betogingen. Michael Jackson gesluierd in het Oosten werd overgezet in litho; vlekjes op het drukvlak lijken als sneeuwvlokjes op het zuiderse beeld. In meerdere werken vertrekt Oorebeek van reproducties van kunstwerken en speelt hij in op de betekenis van de voorstelling. Zo ziet men een overdrukte reproductie van een schilderij van Napoleon. Een reeks BLACKOUTs is gedrukt op verschillende reproducties van het schilderij 'De Toren van Babel' van Breughel. Door andere kleurintensiteiten in de oorspronkelijke print resulteert het zware overdrukken in een verschillende zichtbaarheid.

Twee beeldschermen zijn tegelijk autonoom en dienen als projectievlak voor videowerk van andere kunstenaars. Op een scherm opgebouwd uit BLACKOUTs van postkaarten van Anton Van Dijck (in het kader van het Van Dijck-jaar in 1999) wordt een video van Joëlle Tuerlincx getoond waarin schilders een rood gekleurde museumzaal wit schilderen. Het samengaan van witte en rode muurvlakken in de projectie maakt de BLACKOUT van het onderliggende vlak deels zichtbaar. Andere BLACKOUT-schermen zijn opgebouwd uit steeds anders zwartgedrukte reproducties van een editie van Marcel Broodthaers. Hierop wordt er een videowerk van Christoph Fink getoond, een compilatie van televisiefragmenten van weermannen die de weersvoorspelling brengen. Een ander scherm bestaat uit verschillende covers van P-Magazine en illustreert de uniformiteit in de verschillende tijdschriftcovers. Doorheen de verschillende werken in ‘bigger, higher, leader!’ worden manieren en technieken gepresenteerd waarop wij met beelden en reproducties omgaan. Door de visuele vervuiling rondom ons en door ons hedendaags gebruik van beelden - door middel van Photoshop, manipulatie, verkleuring, reproductie, herhaling, etc - kan men het verlies van het autonome beeld vaststellen. Oorebeek illustreert de lelijkheid en verminking die het resultaat is van onze handelingen én onze waarneming. Met zijn zwartbedrukkingen, superposities van beelden of bewerkingen legt hij bepaalde stramienen of strategieën bloot en stelt vragen bij de maakbaarheid van beelden. Door beelden los te rukken uit hun context en ze te isoleren maakt hij ze onklaar of onleesbaar. Op paradoxale wijze draagt dit net bij aan het meer zichtbaar maken, waardoor we meer bewust in plaats van enkel zappend gaan kijken. .