De kunstenaar Michel François kreeg eind 2008 van het S.M.A.K. carte blanche om gedurende anderhalf jaar het tentoonstellingsprogramma in twee identieke, spiegelende zalen te bepalen.
Hij doopte het project Faux Jumeaux of valse tweelingen. Hij vroeg aan vijftien personen om elk twee kunstwerken te kiezen die vormelijk of materieel heel sterk op elkaar lijken, en die niettemin onafhankelijk van elkaar tot stand gekomen zijn. Welke inhoudelijke gelijkenissen of verschillen tussen de twee werken komen aan het licht door ze ‘gespiegeld’ in de twee identieke zalen te presenteren?
"Faux Jumeaux" is een samenwerking tussen S.M.A.K., Michel François en verschillende externe curatoren die voor dit project werden uitgenodigd. François gaf het startschot met een presentatie van werk van Ann Veronica Janssens en Michelangelo Pistoletto. Hij presenteerde Un M3 d’infini (1966) van Pistoletto in de ene ruimte, gekoppeld aan L'absence de l'infini in de andere ruimte dat in 1991 door Ann Veronica Janssens was gecreëerd. Dat de keuze op deze werken viel, is evident voor François die getuige was geweest van een heftige discussie tussen twee museumdirecteurs over de opvallende gelijkenis tussen beide kubussen. De kunstenaar was er echter rotsvast van overtuigd dat het 'latere' werk van Janssens volledig 'onafhankelijk' van dat van Pistoletto is ontstaan.
Voorstel 2 - Loïc Vanderstichelen Voorstel 3 - Daniel McClean Voorstel 4 - Yves Brochard Voorstel 5 - Guillaume Désanges Voorstel 6 - Laurent Jacob Voorstel 7 - Raya Lindberg Voorstel 8 - Hans Theys Voorstel 9 - Frank Maes Voorstel10 - Philippe Van Cauteren Voorstel 11 - Rainier Lericolais Voorstel 12 - Christine Macel Voorstel 13 - François Curlet Voorstel 14 - Joël Benzakin Voorstel 15 - Lea Gauthier Voorstel 16 - Jean-Paul Jacquet
