De kunstenaar Michel François kreeg eind 2008 van het S.M.A.K. carte blanche om gedurende anderhalf jaar het tentoonstellingsprogramma in twee identieke, spiegelende zalen te bepalen.
Hij doopte het project Faux Jumeaux of valse tweelingen. Hij vroeg aan vijftien personen om elk twee kunstwerken te kiezen die vormelijk of materieel heel sterk op elkaar lijken, en die niettemin onafhankelijk van elkaar tot stand gekomen zijn. Welke inhoudelijke gelijkenissen of verschillen tussen de twee werken komen aan het licht door ze ‘gespiegeld’ in de twee identieke zalen te presenteren?
De achtste aflevering van de 14 maanden durende tentoonstelling "Faux Jumeaux" werd samengebracht door Hans Theys. (…) “De eerste werken waar ik aan dacht, waren tentoonstellingen van Philip Janssens en mijn neef Koen Theys. Allebei hebben ze een aantal tweelingen gevraagd zich tijdens een opening op te houden in een tentoonstellingsruimte. Koen Theys vroeg hen dicht bij elkaar te blijven staan. Philip Janssens vroeg hen zich elk op te houden in een verschillende helft van de tentoonstellingsruimte. In beide gevallen zou verwarring het gevolg zijn, maar het zou duidelijk om een verschillende vorm van verwarring gaan. Bij Koen Theys, die in het Museum Dondt-Dhaenens tachtig tweelingen had samengebracht, voelden de bezoekers zich ineens onthutst en eenzaam. Bij Philip Janssens kregen de toeschouwers onaangename déjà-vu ervaringen, alsof er plooien zaten in hun beeld van de werkelijkheid… Afijn. Bestaan er wel twee identieke werken? Dat is de vraag. De werken die ik heb gevonden die het meest op elkaar lijken, zijn twee reeksen van elk 80 dia’s van blauwe hemels. Beide reeksen dateren uit 2004. De eerste werd gemaakt door Paul Hendrikse, de tweede door Edith Dekyndt. De reeks van Hendrikse bevat echter één kleurfilter. Zijn ze dan identiek te noemen? En kunnen ze hetzelfde betekenen? Het zijn oefeningen in kijken, maar tegelijk tonen ze een leegte, net zoals de collages van Damien De Lepeleire en Rem Koolhaas. Verder zijn er twee werken te zien op basis van afgescheurde posters, gemaakt door gerlach en koop en Herman Van Ingelgem en een driewieler voor tweelingen van Koen Deprez. Allemaal heel miniem. Je ziet bijna niks. De enige sculptuur die opvalt is een lange reeks dubbele voorwerpen van Maarten Vanden Eynde, Industrial Evolution, die ik samenbreng met een werk van Gert Robijns… Volgende maand wordt dit ensemble aangevuld met twee toonkasten, waarin Frank Maes overeenkomsten zal tonen tussen het object-type bij Le Corbusier en Marcel Broodthaers. Een verhaal over pijpen en piramides. Heel mooi, denk ik.” (Faux Jumeaux in het S.M.A.K. in (H)Art op 04.06.2009)
Voorstel 1 - Michel François Voorstel 2 - Loïc Vanderstichelen Voorstel 3 - Daniel McClean Voorstel 4 - Yves Brochard Voorstel 5 - Guillaume Désanges Voorstel 6 - Laurent Jacob Voorstel 7 - Raya Lindberg Voorstel 9 - Frank Maes Voorstel10 - Philippe Van Cauteren Voorstel 11 - Rainier Lericolais Voorstel 12 - Christine Macel Voorstel 13 - François Curlet Voorstel 14 - Joël Benzakin Voorstel 15 - Lea Gauthier Voorstel 16 - Jean-Paul Jacquet
