De tentoonstelling ‘Partituren’ is een presentatie met werk van kunstenaar-muzikant Paul Van Gysegem. De presentatie in S.M.A.K. toont een kleine selectie werk op papier, tekeningen die zijn gedacht als partituren. Ze brengen de twee werelden waarin Van Gysegem actief is samen: de beeldende kunst en de geïmproviseerde muziek.
Het grote publiek kent Paul Van Gysegem van zijn monumentale sculptuur aan het Gent Sint-Pieters station. Als kunstenaar kenmerkt zijn oeuvre zich door een doorgedreven vormenonderzoek. Het zijn vaak ruimtelijke assemblages of sculpturen met vaak gerecupereerde materialen die tussen abstractie en figuratie de ruimte verkennen.
De tekeningen/partituren worden voor het eerst getoond, en dit naar aanleiding van het CITADELIC FESTIVAL, waar Paul Van Gysegem centrale gast is. Sinds 1965 is de kunstenaar niet weg te denken in de free jazz en geïmproviseerde muziek. Als bassist is hij prominent aanwezig geweest in verschillende formaties in wisselende bezettingen. Met de opnames van het Paul Van Gysegem sextet met de plaat Aorta heeft hij een belangrijke bijdrage geleverd aan de Europese free jazz.
Uit een brief van Philippe Van Cauteren aan de kunstenaar:
"De beelden zijn wankele dragers ongehoorzaam aan de zwaartekracht, het zijn aanwezige getuigen die de verbeelding celebreren, die zien en horen met elkaar verbinden. Want dat laatste is wat ik je vroeg toen we het hadden over je partituren. In Gent zag ik voor het eerst op een nagenoeg vierkant stuk hard papier een verloop van lijnen, kleuren, arceringen, nerveuze potloodtrekken. Intuïtief geordend als een landschap of een panorama, met een duidelijke echo naar de sculpturen die ik ken. Maar deze tekeningen zijn partituren waarvan ik jou vroeg of je de tekeningen hoort terwijl je ze tekent. De tekeningen zijn aanduidingen, open getekende voorstellen, richtingen die door klank kunnen bezet worden. Ik dacht aan een zwerm bijen, of aan mieren die georganiseerd in lanen over de aarde lopen. Ik dacht terug aan Mal Waldron en vroeg me af hoe hij met het klavier de tekening in geluid zou beeldhouwen. Ik vroeg me af wat het verschil is als jij een assemblage of sculptuur maakt, of je vingers laat flaneren over de snaren van een contrabas. Of is er helemaal geen verschil?"
