Deze tentoonstelling werd samengesteld door de nieuwe curator Christoph Büchel en presenteert kunstwerken die de basis van de collectie vormen.
Büchel verdiepte zich in de uitgangsideeën van het verzamelbeleid van het museum en selecteerde werken die werden aangekocht tijdens de ontstaansperiode ervan. De museumcollectie, die vandaag meer dan 2000 werken telt, is het resultaat van meer dan vijftig jaar actief verzamelen door verschillende partijen: het Museum voor Schone Kunsten (in de periode 1957-75), de Vereniging voor het Museum van Hedendaagse Kunst (van 1957 tot nu) en het Museum van Hedendaagse Kunst, nu bekend als S.M.A.K. (vanaf 1975).
Dit jaar viert het museum het 60-jarig bestaan van de Vereniging voor het Museum van Hedendaagse Kunst, die intussen de Vrienden v/h S.M.A.K. heet, en een van de drijvende krachten was achter het ontstaan van het museum. Collectievorming was van bij het begin één van de kernactiviteiten van de Vereniging.
In zijn speech ter gelegenheid van de eerste tentoonstelling van de S.M.A.K.-collectie kaderde curator Henry Lecube het welsprekend: “De collectie is uniek in haar soort. Ze heeft niets te verbergen, kent geen geheimen en is niemand iets verschuldigd met uitzondering van zijn stichters.” Vandaag biedt de collectie een dwarsdoorsnede van kernmomenten in het ontstaan van de actuele kunst. Naast toonaangevende kunststromingen van de tweede helft van de 20ste eeuw zijn tal van kunstenaars vertegenwoordigd die intussen wereldwijd als referenties binnen de actuele kunst gelden.
Voor Uit de Collectie | Verlust der Mitte selecteerde Christoph Büchel werken van Cobra-kunstenaars, van leden van de Jonge Belgische Schilderkunst, uit de tijd van de pop art, de conceptkunst en de minimal art en van Joseph Beuys, Marcel Broodthaers en Panamarenko, drie sleutelkunstenaars binnen de S.M.A.K.-collectie. De naam van de tentoonstelling, Verlust der Mitte, is ontleend aan een werk van Asger Jorn uit 1958 dat deel uitmaakt van de presentatie en verwijst naar een uitvoerig besproken cultuurfilosofische publicatie uit 1948 met dezelfde titel van kunsthistoricus en voormalig NSDAP-lid Hans Sedlmayr.
