In deze boekpresentatie gaan kunstenares Marie Cloquet en kunsthistoricus Ory Dessau in gesprek.
"Hoe meer ik over haar werk nadenk, hoe meer het mij voorkomt als een eigenaardige vorm van Land Art", zo omschrijft kunsthistoricus Ory Dessau de kunstpraktijk van Marie Cloquet.
De kunstenares heeft een uitgebreid archief van foto's aangelegd en gebruikt dat steeds opnieuw om haar monumentale landschappen op doek te creëren. Ze beschouwt de beelden, zowel digitaal als analoog, als schetsen en ziet overeenkomsten tussen haar werkwijze en die van klassieke schilders. Zoals bijvoorbeeld de Vlaamse meesters de schetsen die ze ter plaatse maakten, eenmaal terug in hun atelier, rangschikten tot nieuwe, realistisch ogende composities, zo verknipt en vermengt Cloquet haar beelden tot zelfstandige entiteiten die slechts losjes verbonden blijven met de echte wereld.
Nadat ze de foto's in de donkere kamer heeft bewerkt, drukt ze ze af op tekenpapier, scheurt ze en reconstrueert ze collagegewijs met aquarelverf. De ruige, anonieme werelden die zo ontstaan, spelen met schaal, grootte en perspectieven en appelleren tegelijkertijd, als plaatsen van verwoesting, aan ons collectief geheugen.
