Als beeldhouwer en installatiekunstenaar onderzoekt Mandla Reuter de ambigue relatie tussen kunst en de notie ‘plaats’. Zijn subtiele maar soms ook radicale ingrepen stellen vragen bij typische kunstbegrippen zoals ‘kunstproductie’ en ‘presentatiecontext’. Reuter ent zijn werk niet zelden op de specifieke kenmerken van de ruimte waarin hij tentoonstelt. Deze lijkt hij soms volkomen van de reële buitenwereld los te koppelen. Zo roept hij een bevreemdende sfeer op waarbinnen fictie kan woekeren.
