Marie-Jo Lafontaine behoort tot de pioniers van de Belgische videokunst en gebruikt het medium al sinds eind jaren ’70 omwille van de esthetische kwaliteiten ervan. Kenmerkend voor haar videowerk is de installatieve vorm: door verschillende elementen te combineren, boetseert ze als het ware ‘videosculpturen’. In Lafontaines werk vormen grote thema’s zoals ‘eros en thanatos’, ‘passie’, ‘geweld’ en ‘seksualiteit’, de meest extreme menselijke emoties, een rode draad. De kunstenaar benadrukt zowel ruimtelijk als in haar spel met tijd de onontkoombaarheid van de voorgestelde emoties.
