Martin Kippenberger wordt begin jaren ‘80 bekend met neo-expressionistische schilderijen en met zijn Berlijnse punk-discotheek-galerie S.O.36. In de traditie van Dada, Fluxus en Pop bedrijft hij een vorm van confronterende en oneerbiedige anti-kunst met een eclectisch oeuvre in verschillende media, stijlen en materialen. Met een mengeling van humor, cynisme en ernst neemt hij iedereen, inclusief zichzelf, op de korrel. Hij transformeert zijn grillige invallen, geïnspireerd op de massacultuur, borreltafelpraat, politiek en kunst, in schilderijen vol parafrases, assemblages van alledaagse objecten of chaotische installaties. Hij geeft performances, maakt tekeningen, foto’s, multipels en een paar muziekopnames, en bedenkt sardonische beeld- en woordgrappen.
