Het werk van Philip Metten ontstaat uit de graffitikunst, de kunst van de straat. Als basismateriaal voor zijn imposante sculpturen en installaties gebruikt hij foto’s van tags, die hij verknipt en verplakt tot quasi abstracte, etnisch aandoende motieven in felle kleuren. Op deze manier maakt Metten in zijn sculpturen een interessante verbinding tussen hedendaagse street-art en ‘primitieve’ (animistische) religieuze kunstvormen. Inhoudelijk gezien zijn dit ook twee kanten van dezelfde medaille. De sterke religieuze én tegelijkertijd flashy undergroundachtige aantrekkingskracht die van Mettens beelden uitgaat, heeft in principe dezelfde oorsprong. Beide werelden werden immers gecreëerd om betekenis te geven aan het leven van (groepen) mensen, en een soort samenhorigheidsgevoel te stimuleren.
