Net als zijn postmoderne generatiegenoten grijpt Pierre Bismuth – als reactie tegen de massacultuur met haar lawine aan beelden, geluiden en informatie – terug naar de basisprincipes van film en fotografie. In installaties, foto’s, collages, video’s en scenario’s destabiliseert Bismuth de door de massacultuur ingegeven, gevestigde codes. Zo dwingt hij ons kritisch afstand te nemen van onze ingebakken perceptie. Met zin voor ironie beweerde Bismuth zelf “not really into film” te zijn. Het gebruik van cinematografische codes is voor hem louter een middel om onze ogen te openen voor de door hemzelf voorgeprogrammeerde perceptie. Zijn meest opvallende samenwerking dateert uit 2004, toen hij op vraag van regisseur Michel Gondry het scenario schreef voor de cultklassieker ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind’. Zo won Bismuth, die net voortdurend de mainstreamcinema ontwricht, in Hollywood een Oscar voor beste scenario.
