Wilhelm Sasnal geldt als een van de belangrijkste schilders van zijn generatie. Als student was hij lid van een schilderscollectief dat ironisch commentaar leverde op het academisme in de schilderkunst. Deze artistieke mentaliteit legde de basis voor de stilistische verscheidenheid in Sasnals latere schilder- en videowerk. Sinds het verlaten van het collectief in 2001 is Sasnal naar eigen zeggen ‘een realistischer schilder’ en ‘een meer geëngageerd kunstenaar’ geworden. Hij gaat weliswaar nog altijd uit van zijn dagelijkse omgeving, maar dan op een minder ironische manier. Bij het concipiëren van zijn tentoonstellingen legt hij evenveel stilistische diversiteit aan de dag als in zijn artistieke werk zelf; in elke nieuwe expositie lijkt hij een ander aspect van zijn oeuvre te belichten.
