Ohne Titel

NL – Dit schilderij blijft, zoals gewoonlijk bij Günther Förg, zonder specifieke titel. Het heeft, naar de standaarden van de kunstenaar, een middelgroot formaat. Door zijn haast architecturale dimensies treedt het schilderij in dialoog met de kijker en met de ruimte waarin het wordt gepresenteerd. Het kleurgebruik blijft beperkt tot een lichtend oranje, een genuanceerd grijs en zwart. De compositie is eenvoudig: een architraafachtige structuur bestaande uit een liggende balk langs de bovenrand en twee staande balken langs de zijkanten. Ze ‘openen’ een doorkijk naar het grijze veld waarin centraal een in zwart afgelijnde rechthoek staat. De rechthoek speelt een dubbele rol: als een spiegel die een oranje vlak reflecteert, of als een venster met uitzicht op een achterliggende (grijze) ruimte met daarin een niet nader omschreven oranje oppervlak. Wat er ook van zij, door de structuur van zijn compositie sluit het schilderij naadloos aan bij de favoriete thema’s of motieven in Förgs schilderkunst en fotografie én een klassiek thema in de schilderkunst: spiegel, venster en deur. Vensters en deuren zijn bij uitstek architecturale elementen. De heldere compositie – en Förg hield van architectonische helderheid – vindt haar evenknie in de eenvoudige, zeer doorlichte schildering waarmee de vlakken zijn ingevuld. Zoals vaker in Förgs schilderkunst staan penseelvoering en verfgebruik meer in functie van het kleuren van een vlak dan van het creëren van een vorm.

ENG – As is usual for Günther Förg, this painting remains without a specific title. By the artist’s standards, it has a medium-sized format. Its almost architectural dimensions mean that the painting engages in dialogue with the viewer and with the space in which it is exhibited. The colour usage is limited to a shining orange, a nuanced grey and black. The composition is simple: an architrave-like structure comprising a horizontal beam along the top edge and two upright beams along the sides. These ‘open up’ a view of the grey field with a rectangle outlined in black standing in the centre. The rectangle plays a dual role: that of a mirror reflecting an orange plane, or that of a window looking onto an underlying (grey) space with an indeterminate orange surface inside. Be that as it may, due to the structure of his composition the painting seamlessly ties in with both the favourite themes or motifs in Förg’s painting and photography, and a classical theme in painting: mirror, window and door. Windows and doors are pre-eminently architectural elements. The clear composition – and Förg loved architectonic clarity – finds its counterpart in the simple, acutely light-infused painting with which the planes are filled. As is often the case in Förg’s paintings, brush technique and paint application are more about colouring a plane than creating a shape.

FR – Ce tableau, comme d'habitude avec Günther Förg, reste sans titre spécifique. Il a, selon les normes de l'artiste, un format moyen. Avec ses dimensions presque architecturales, le tableau entre en dialogue avec le spectateur et avec l'espace dans lequel il est présenté. L'utilisation de la couleur se limite à un orange lumineux, un gris nuancé et du noir. La composition est simple : une structure en forme d'architrave composée d'une poutre horizontale le long du bord supérieur et de deux poutres debout le long des côtés. Elles « ouvrent » une perspective sur le champ gris dans lequel un rectangle délimité en noir est central. Le rectangle joue un double rôle : celui d'un miroir reflétant une surface orange, ou celui d'une fenêtre donnant sur un espace arrière (gris) contenant une surface orange non spécifiée. Quoi qu'il en soit, la structure de sa composition fait que le tableau s'inscrit parfaitement dans les thèmes ou motifs favoris de la peinture et de la photographie de Förg, ainsi que dans un thème classique de la peinture : miroir, fenêtre et porte. Les fenêtres et les portes sont des éléments architecturaux par excellence. La composition claire - Förg aimait la clarté architecturale - trouve son pendant dans la peinture simple, très translucide, avec laquelle les surfaces sont remplies. Comme souvent dans la peinture de Förg, le travail au pinceau et l'utilisation de la peinture visent davantage à colorer une surface qu'à créer une forme.