Recent werden de collecties van S.M.A.K. en Design Museum Gent door medewerkers van het onderzoeksproject ‘Ken, benoem en beheer je kunststoffen’ onder de loep genomen. Zo willen de musea beter inzicht verwerven in de verschillende types plastic die hun collectiestukken bevatten en in welke toestand de werken in kwestie zich bevinden. Dit om ze op een betere manier te kunnen bewaren.
Van kunstwerken in allerlei soorten plastic uit de kerncollectie van S.M.A.K. werd het materiaal geïdentificeerd en de conditie nagezien. Tijdens een projectweek werkten de restauratoren van S.M.A.K. met de projectmedewerkers mee met het oog op het verwerven van de nodige skills om op eigen houtje verder te kunnen. Op termijn is het namelijk de bedoeling om alle collectiewerken die kunststoffen bevatten aan een dergelijk onderzoek te onderwerpen.
‘Lustrerie Média’ van Guillaume Bijl, een installatie met meer dan 70 lampen, al dan niet (deels) in plastic, bleek ideaal om kunststoffen te leren herkennen. In dit werk komen diverse onderdelen, zoals snoeren, stekkers, schakelaars, fittingen en lampenkappen, veelvuldig voor. Om deze reden diende de installatie zich voor dit project als een uitstekend studieonderwerp aan. Door het grote aantal gelijksoortige elementen was het eenvoudiger om specifieke materialen te leren identificeren en hun eigenschappen, vergankelijkheidskenmerken en typische schadefenomenen te bestuderen.
De identificatie van kunststoffen gebeurt in eerste instantie via zintuigelijke waarneming. Veel plastics hebben een typische geur, klank of textuur. In combinatie met gegevens over hun herkomst, hoe ze zijn toegepast, hun leeftijd en informatie via de kunstenaar, is het vaak mogelijk om de nodige kennis voor adequate bewaring of eventuele restauratie op te doen. Het voordeel van deze werkwijze, in tegenstelling tot bij het nemen van monsters voor analyse, is dat kunstwerken niet hoeven te worden ‘beschadigd’ en dus intact kunnen blijven.
