Marcel Broodthaers wordt beschouwd als één van de meest invloedrijke naoorlogse Belgische kunstenaars. Zijn artistieke carrière start hij als dichter, maar ook is hij beeldhouwer, schilder, curator en filmer.
In 1964 maakte hij een kunstwerk bestaande uit de restoplage van een dichtenbundel die in een gipsen sokkel onleesbaar wordt gemaakt. Dit werk kreeg de naam ‘Pense-Bête’, gelijkaardig aan de naam van de dichtenbundel. Uitzondelijk aan ‘Pense-Bête’ is dat het Broodthaers’ allereerste werk als beeldend kunstenaar is. Het was het begin van een nieuwe iconografie die in de rest van zijn oeuvre als rode draad zou lopen, én het was het begin van een artisitiek productie die één van de belangrijkste zou worden binnen de Europese conceptuele kunst. ’Pense-Bête’ werd aangekocht in het kader van ‘Collectie Vlaanderen’, het beleid waarmee de Vlaamse overheid een aantal Vlaamse topwerken wenst te verwerven wanneer deze te koop aangeboden worden. Het werk zal nu regelmatiger aan het publiek kunnen getoond worden, en het zal nu ook beschikbaar zijn voor verder wetenschappelijk onderzoek. ‘Pense-Bête’ wordt in langdurig bruikleen gegeven aan het S.M.A.K.
