Lotte Van den Audenaeren (Duffel, °1979) bewandelt een heel persoonlijk, reflexief parcours: Een belangrijke eigenschap is het vertwijfeld zoeken. Het trachten om een algemeenheid te vinden.
Dit deed ze aanvankelijk door plattegronden te maken van de plaatsen waar ze verbleef. Ze markeerde de punten die belangrijk voor haar waren, plaatsen gekoppeld aan emoties of ervaringen. Met de plattegronden/kaarten probeerde ze vervolgens een algemene bepaling te ontdekken. Een systeem ontmantelen om uit te zoeken hoe verschillende factoren al dan niet in verband staan met elkaar, hoe ze elkaar mogelijk beïnvloeden. Naderhand was er de behoefte om niet zozeer het persoonlijke leven te beschouwen, maar eerder te duiden op de mogelijke verhalen die kunnen ontstaan. De onbepaaldheid wordt een belangrijke factor in haar werk. Het kan iedereen aangaan, of precies helemaal niemand, het ligt niet vast en blijft open. (Fontys Academie Tilburg, 2000) Wat het werk representeert, toont ze niet, het zijn sporen van markeringen van persoonlijke registraties, plattegronden, plaatsen, ervaringen. De subjectieve (emotionele) connotatie met verblijfplaatsen codeert ze tot een abstracte weergave. (Sint Lucas Brussel, 2001) Het beeldend materiaal communiceert middels vertelfiguren, symbolen en beelden. Het zuiveren (weglaten) biedt mogelijkheid tot vrije interpretatie. (Use-it Gent, 2002) 'Introductie van de elementen': de determinatie van de beschikbare ruimte concretiseert het werk. De installatie verhaalt over de bepaaldheden van de ruimte. Daarnaast wordt het raster, de kaart gebruikt als (werk) middel tot het aftasten van mogelijkheden. (Mixed-media Gent, 2003) Er wordt uitsluitend gewerkt met basismaterialen. Want het moet mogelijk zijn dat het werk transfereerbaar is naar elke ruimte, toepasbaar op elke plaats. Nog slechts het essentiële tonen en onderdelen wegnemen - precies zoveel om het raster te behouden of te blijven voelen. De grens duiden waar ‘betekenis’ ontstaat. (‘Coming People’, S.M.A.K. Gent, 2003) De installatie wordt getransfereerd naar een nieuwe ruimte (van het S.M.A.K.). (‘MAQUETTEKAMER’ ‘A4kabinet’, Psychiatrisch Centrum, Duffel, 2003) Het werk wordt tegelijkertijd installatie en ruimte.
De gekende A4 installatie wordt in een A4 constructie-ruimte gepast waardoor er enerzijds een intimiteit ontstaat (geborgenheid), maar anderzijds is er niks meer dan een zelfreferentioneel kader (A4). (‘INTRODUCTIE - PREVIEW’, Poort Napoleon, Gent, 2004) Onderzoek van het ‘tonen’. De presentatie in de beide ruimtes van Poort Napoleon is het resultaat of de samenbundeling van een vierjarig onderzoek: wanneer verschijnt betekenis, analyse van de bepaaldheden van een tentoonstellingsruimte en controle op de bepaaldheden door zelf een ruimte te ontwerpen. In de ene ruimte van Poort Napoleon wordt de Maquettekamer - A4 kabinet ‘getoond’. De Maquettekamer wordt gerecupereerd als ruimte, wordt een kijkdoos, een toonkamer. Daar tegenover onderzoekt Lotte Van den Audenaeren de mentale grenzen van het tonen in de andere ruimte (in situ). Door tekeningen en woordenlijsten te presenteren bakent ze de presentatieruimte af. De tekeningen zijn ‘open’. De keuze van de woorden(-lijsten) begrenst daarentegen de interpretatiemogelijkheden door hun definiërende connotatie. Achter dit reflexief onderzoek verschuilt zich - complementair - een esthetisch evenwicht.
