De voorstelling Vormsnoei (ism NTGent) gaat over de noodzaak tot zelfpresentatie en de onvermijdelijke fouten die iedereen daarin maakt.
De tuinman vraagt de struik of hij een dier wil worden, en knipt zijn takken in de vorm van een olifant. De circusartiest vraag zijn hond een liedje te blaffen en trekt hem een jurkje aan. Het kind wordt gevraagd zich te gedragen, en beeldt zich in dat het superman is. De ballerina vraagt haar lichaam om te vliegen, en ze traint haar armen en benen tot ze een zwaan is die sterft. Vormsnoei is menselijk. We denken dat we vrije individuen zijn, maar in feite proberen we zo dicht mogelijk het beeld te benaderen dat anderen van ons hebben. Wij handelen, maar het zijn de anderen die aan onze handelingen betekenis geven. Als individu hebben we geen medestanders, die krijgen we pas door de norm te zoeken en te handhaven. Maar wat als er geen duidelijkheid meer bestaat over het na te streven ideaal? Vormsnoei gaat over de noodzaak tot zelfpresentatie en de onvermijdelijke fouten die iedereen daarin maakt. In de voorstelling gaan drie spelers op zoek naar de norm van het moment. Ze laten zich helemaal leiden door wat u van hen verwacht. Zij zijn dus nauwelijks voorbereid, maar u weet gelukkig wat u te doen staat. Zij bevinden zich in uw blik. Aan u om te kijken waar en hoe u ze wil hebben.
regie_Sanne van Rijn spel_Tamayo Okano, Ayako Watanabe en Mioko Yoshihara geluidsontwerp_Ton van der Meer (VeenFabriek) lichtontwerp_Maarten van Otterdijk dramaturgie_Koen Tachelet duur_1u15min, geen pauze
