In 1957-’58 studeert Barry Flanagan kort architectuur en beeldhouwkunst. Na enkele jaren onderbreking en avondlessen bij de Britse abstracte beeldhouwer Anthony Caro, zet hij zijn artistieke studies verder in Londen. Samen met medestudenten Richard Long, Gilbert & George en Bruce McLean revolteert Flanagan tegen de heersende, traditionele opvattingen over sculptuur. Tegenover de wijdverspreide abstracte beeldhouwkunst in metaal, ontwikkelen ze vernieuwende opvattingen over wat sculptuur kan zijn. Tijdens zijn eerste solotentoonstelling in 1966 in Londen laat Flanagan zich opmerken met sculpturen in ongebruikelijke ‘zachte’ materialen zoals linnen, touw en zand. De sculpturen ogen organisch, zijn elementair qua vorm en hebben een tijdloos karakter. In die periode vertoont Flanagans werk gelijkenissen met dat van Carl Andre, Robert Smithson en Eva Hesse. Al zeer snel wordt hij internationaal opgepikt. Hij mag onder meer exposeren op de spraakmakende tentoonstelling ‘When Attitudes Become Form’ (1969, Kunsthalle Bern).
In de 2de helft van de jaren ’60 legt Flanagan zich toe op happening, ‘gedematerialiseerde’ kunst en media. Hij oefent grote invloed uit op de dan explosieve ontwikkeling van de avantgardefilm. Rond dezelfde tijd raakt de kunstenaar gefascineerd door de ideeën van Alfred Jarry, de auteur van het beroemde toneelstuk ‘Ubu Roi’ (1896). Zijn benadering van beeldhouwkunst wordt steeds speelser en humoristischer. Flanagan staat op bijna anarchistische wijze toe dat materialen hun eigen vorm vinden: “Ik zet de dingen er alleen maar toe aan om zichzelf als sculptuur kenbaar te maken”. In de jaren ’70 begint de kunstenaar vrijstaande beelden te maken in meer duurzame materialen, zoals steen, metaal en brons. Hij keert zich af van theoretische artistieke bekommernissen en kiest resoluut voor beelden die een directe visuele en ambachtelijke impact hebben. In 1979 creëert hij zijn eerste beeld van een springende haas. Het wordt het handelsmerk van zijn kunst. Ook het paard, een archetype van de klassieke sculptuur, en honden en olifanten ontvouwen zich als motieven binnen zijn oeuvre. Het wijdverspreide succes van Flanagans toegankelijke, figuratieve dierensculpturen heeft inmiddels het resoluut vernieuwende karakter van zijn beginwerk wat in de vergetelheid gedrukt.
