Het oeuvre van Claude Rutault situeert zich binnen de tijdsgeest van de fundamentele schilderkunst uit de jaren ’70. Schilders richtten zich op formele en fundamentele uitgangspunten van de abstracte schilderkunst met als enig doel onderzoek naar de basiselementen van het medium: afmetingen, formaat, vorm, vlak, lijn, kleur, textuur, materiaal en werkwijze. Het schilderij werd ontdaan van elke illusie en gezien als een in wezen plat vlak dat bedekt is met kleuren die op een bepaalde manier zijn geordend. Fundamentele schilderkunst verwijst enkel en alleen naar zichzelf. Minder kan nauwelijks.
