Guy Degobert



geboortejaar en -plaats: 1914, Lubumbashi (Congo) sterfdatum: 1988

Guy Degobert studeerde schilderkunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel. Initieel maakte hij realistische schilderijen met een romantisch geladen sfeer. Vanaf ’47 werkte hij als publicitair vormgever. In ’60 verliet hij de reclamewereld om zich opnieuw volledig toe te leggen op schilderkunst. Hij schilderde enkele jaren lyrisch abstract in de geest van Auguste Herbin, maar stelde dit werk nooit tentoon. Onder invloed van de popart onderging zijn werk rond ’65 een gedaanteverwisseling. Hij ruilde abstractie in voor een realisme dat steeds fotografischer zou worden.

Degobert focuste vooral op het stilleven als zelfstandig genre. Hij maakte stillevens van de meest banale dingen uit onze consumptiecultuur, waaronder snoepjes, flessen, voedsel in blik, luciferdoosjes en gereedschap. Als publicitair vormgever had hij geleerd om de meest gewone objecten een aura te verlenen. Kleine objecten vergrootte hij en zette hij zorgvuldig op een witte achtergrond. Door zijn klinische manier van schilderen ontstond een afstand die nauw aansloot bij de Amerikaanse ‘deadpan’ (letterlijk ‘onverstoorde, koelbloedige’) variant van popart. Bovendien vertoonden sommige van zijn werken sterke gelijkenissen met creaties van de Amerikaanse popartkunstenaars Wayne Thiebaud en Andy Warhol.

Ondanks de sterke banden met de popart wordt het werk van Guy Degobert niet tot deze stroming gerekend. Hij werd ondergebracht bij het hyperrealisme of fotorealisme. Voor zijn schilderijen vertrok hij immers niet van de direct waarneembare realiteit, maar van foto’s van die realiteit. In België schilderden Roger Wittewrongel, Marcel Maeyer, Antoon De Clerck en Joseph Willaert ook fotorealistisch. In Amerika bloeide het hyperrealisme, vertegenwoordigd door onder meer Chuck Close, Richard Estes en Duane Hanson, als een vervolg op de popart. In vergelijking met de Amerikaanse kunstenaars waren de Europese meer dan in de consumptiecultuur zelf geïnteresseerd in de fotografische methodes die de massamedia toepasten om de consumptiecultuur weer te geven. Ze onderzochten hoe de massamedia de nieuwe werkelijkheid weergaven en manipuleerden.

In een virtuoze, illusionistische stijl streefden de fotorealisten naar de perfecte detailweergave van de realiteit. Tegelijk wilden ze een overtuigend totaalbeeld creëren. Terwijl de Amerikaanse schilders niet ingrepen in de compositie, deden de Europese dat wel. Ze gaven meer ruimte aan de verbeelding. Dat is zeker het geval bij Guy Degobert, die in zijn stillevens objecten uit de meest diverse contexten samenbracht. Zijn associatieve beeldstrategie, die al in het surrealisme veelvuldig werd toegepast, was erop gericht om ons onderbewustzijn en onze verbeelding aan te spreken.

Word Vriend van S.M.A.K.
made by