De werken van Heide Hinrichs zijn fragiel en subtiel. Ze zijn niet snel leesbaar. Ze vragen tijd en aandacht en nodigen ons uit om er in stilte naar te kijken. Belangrijk vertrekpunt is tactiliteit. Hinrichs verzamelt allerlei soorten materialen en meet ze een nieuwe identiteit aan. Of zoals zij het omschrijft: “door goed naar de materialen te luisteren, wil ik ze bevrijden”. Haar oeuvre onderzoekt de relatie tussen lichaam en ruimte en hoe deze kan worden weergegeven. Het standpunt dat we als kijker innemen, bepaalt wat we zien. Wanneer we om haar werk heen stappen, krijgen we steeds wisselende perspectieven te zien. Wat vast lijkt, is voortdurend in beweging.
