Paul Thek debuteerde in de jaren ’50 als eerder traditioneel schilder maar ontpopte zich later tot beeldhouwer en installatiekunstenaar. Rond 1967 stak hij, na een eerdere kunststudiereis door Europa, opnieuw de Atlantische Oceaan over. Hij begon er met vergankelijke materialen grote, tijdelijke environments te bouwen. Meteen toonden verschillende musea interesse. Toen Thek in 1976 naar de Verenigde Staten terugkeerde, was zijn baanbrekende werk uit de jaren ’60 er in de vergetelheid geraakt. Anders dan in Europa bleef zijn oeuvre in Amerika onder de radar van de kunstscene. Pas begin jaren 2000, met de hernieuwde belangstelling voor de persoonlijke mythologie van de kunstenaar, oefende Theks werk grote invloed uit op een nieuwe generatie kunstenaars.
