“Sculpture is for the touch, painting is for the eye. I wanted to make a sculpture for the eye and a painting for the touch”. Deze verwarring typeert het oeuvre van Richard Artschwager waarvoor begrippen als popart, minimal art en conceptuele kunst tekortschieten. Geen van deze termen beschrijft afdoende Artschwagers artistieke intentie, waarin verschillende niveaus van visuele en conceptuele misleiding werkzaam zijn. Zo maakt de kunstenaar gebruik van formica, omdat het zowel een industrieel product is als een ‘valse‘ afbeelding van een ander materiaal, in dit geval hout. In de jaren ‘60 en ‘70 maakt Artschwager werken die “zowel meubel, sculptuur als de afbeelding van beide kunnen zijn”. Vanaf de jaren ‘90 creëert hij zijn ‘Splatter Pieces’ die hij in hoeken van tentoonstellingsruimtes perst, waardoor ze het midden houden tussen driedimensionaal schilderij en tweedimensionale sculptuur.
