Rinus Van de Velde wordt wel eens beschreven als de James Dean van de Belgische kunstwereld, gekend als workaholic en steevast met sigaret in de mond. Fotomateriaal vormt de basis voor zijn monumentale houtskooltekeningen. Vaak worden de foto’s door hemzelf in zijn studio in scène gezet. Zowel hijzelf als zijn kennissen komen daardoor geregeld in zijn doeken voor. Aan de hand van zijn werk creëert Van de Velde een fictieve autobiografie: een verhaal waarvan hij zowel regisseur als hoofdrolspeler is. We zien de kunstenaar dan ook als een kameleon telkens opnieuw opduiken in zijn eigen verhalen.
