NL - ‘Dit werk is een koel-objectieve registratie van een stilleven: vaas met bloemen op tafel. Volgens een bepaalde regelmaat wordt dit gegeven vanuit een andere gezichtshoek benaderd. Telkens worden onze blik en onze aandacht toegespitst op één bepaald onderdeel van het beeld. Dibbets wil ons hierdoor bewust maken van het feit dat de toeschouwer zich elke keer in een andere situatie bevindt tegenover het kunstwerk. Binnen een vooraf vastgelegd rasterschema krijgt elk fragment een vaste plaats, waaruit uiteindelijk een heldere structuur naar voor komt. Dibbets heeft hierbij niet zozeer aandacht voor het onderwerp, maar wel voor de manier waarop de camera het beeld observeert en vastlegt. Het werk is te beschouwen als een her-vertaling van de beweging van de filmcamera in 80 foto’s. De vaas beweegt over het vlak, maar onmiddellijk beseffen we dat het niet de vaas is die beweegt, maar de camera. Onze verbeelding lost het conflict op tussen zien en weten.’ (Norbert De Dauw & Veerle Van Durme)
FR - « Cette œuvre est l’enregistrement froidement objectif d’une nature morte : un vase avec des fleurs sur une table. Suivant une régularité déterminée, cette donnée est abordée sous un angle de vue différent. Notre regard et notre attention se concentrent chaque fois sur une partie précise de l’image. Dibbets veut nous faire prendre conscience que le spectateur se trouve chaque fois dans une autre situation par rapport à l’œuvre. À l’intérieur d’une trame prédéterminée, chaque fragment reçoit une place fixe, d’où il se dégage finalement une structure claire. Ici, Dibbets ne s’intéresse pas tellement au sujet, mais plutôt à la façon dont l’appareil observe et enregistre l’image. L’œuvre est à considérer comme une re-traduction du mouvement de la caméra en 80 photos. Le vase se déplace sur la surface, mais nous comprenons tout de suite que ce n’est pas le vase qui bouge, mais l’appareil. Notre imagination résout le conflit entre voir et savoir. » (Norbert De Dauw & Veerle Van Durme)
EN - ‘This work is a cool-objective registration of a still life: vase with flowers on a table. Following a certain regularity, the subject is approached from a different angle each time. On each occasion, our gaze and attention are focused on a specific part of the image. Dibbets wants to make us aware of the fact that the viewer is in a different situation each time they face the artwork. Within a pre-determined grid scheme, each fragment is given a fixed position, ultimately resulting in a clear structure. Dibbets is not so much concerned with the subject, but rather with the way the camera observes and captures the image. The work can be seen as a re-translation of a film camera’s movement into eighty photos. The vase moves across the plane, but we immediately realise that it is not the vase that moves, but the camera. Our imagination resolves the conflict between seeing and knowing.’ (Norbert De Dauw & Veerle Van Durme)
