"Rom, ik ervaarde jouw nabijheid als een bescheiden iemand
met een veelzijdige kennis. Bereid om steeds een oplossing te zoeken en hulp te
bieden waar nodig voor zovele kunstenaars. Vaarwel nu, we koesteren de goede
herinneringen in ons hart."
- Marleen Deceukelier
"Rom was een van de eerste medewerkers van het Museum voor
Hedendaagse Kunst, opgericht midden jaren zeventig, dat we vandaag kennen als
S.M.A.K. De museumploeg bestond toen uit niet meer dan vijf personen, waarvan
Rom de onzichtbare spil was. Noem hem dus gerust een pionier van het museum.
Hij was iemand met een eigenzinnige overgave en een grenzeloos engagement. Voor
Rom bestond een werkdag niet uit werkuren, maar uit nieuwsgierigheid, uit het
zoeken naar oplossingen, en misschien vooral uit verwondering voor kunstenaars.
Roms koppigheid was legendarisch, maar die koppigheid was ook nodig in een
museum met nauwelijks mensen of middelen. Met Rom verdwijnt een stuk van het
geheugen van het museum, maar ook een mentaliteit: een manier van in de wereld
en in het werk staan. Het is een eer geweest om - in makkelijke én moeilijke
omstandigheden - meer dan twintig jaar met Rom samen te werken. Was Jan Hoet de
mond van het museum, dan was Rom de schouders, de armen en de benen."
- Philippe Van Cauteren
"Hij was een van die onmisbare pijlers waarop het museum
gebouwd en groot geworden is."
- Dirk Pauwels
"Rom was twaalf jaar lang mijn collega in S.M.A.K. Samen
installeerden we kunstwerken uit de collectie op vele plekken wereldwijd, van
Vinci en Japan tot Madrid. Rom was een fijne collega die altijd op zoek was
naar oplossingen om elk project tot een goed einde te brengen. We leerden
Panamarenko goed kennen en reisden vaak met hem en zijn kunstwerk ‘The
Aeromodeller’. Ik herinner me een dag in Londen, toen Panamarenko besloot
ingrediënten mee te nemen om aan het einde van de werkdag een Bloody Mary te
maken. Het leek hem zo Engels en zo grappig. En daar zaten we dan, Bloody
Mary’s drinkend uit koffiekoppen van de Engelse curatoren, met een
selderstengel erbij. Later, na een reis naar Japan, koos jij op de vlucht voor
totale rust. Je kroop helemaal onder het deken van het vliegtuig, compleet
bedekt en acht uur later kwam je tevoorschijn, monter en volledig uitgerust.
Rom, jij was een ontdekker, een levenskunstenaar, en vooral een prachtig mens.
Ik ben dankbaar voor de tijd die we samen hebben doorgebracht en zal de
herinneringen altijd koesteren."
- Frederika Huys
"Anno 1982 start ik als ‘groene’ kunsthistoricus in een
BTK-project (Bijzonder Tijdelijk Kader) van het toenmalige Museum van
Hedendaagse Kunst van Jan Hoet. Samen met Rom - die daar inmiddels helemaal
ingeburgerd was als de rechterhand van Jan - en enkele andere collega’s stellen
we de allereerste collectiecatalogus van het nog jonge museum samen. Het is
daar en dan dat ik Rom heb leren kennen als een zeer nauwgezet en respectabel
man: met zijn onaantastbaar verantwoordelijkheidsgevoel, zijn onnavolgbare
precisie, zijn onmiskenbaar gevoel voor onderkoelde humor en hartelijke lach,
en zijn onverzettelijk geloof in het ware, het goede en het schone. Voor iemand
zoals ik, die zijn plaats diende te vinden in de bij wijlen hectische
organisatie van het museum was de voorbeeldige aanwezigheid van Rom van
onschatbare waarde. Respect! Toen, vandaag en morgen."
- Jo Coucke
"Rom was één van de grondleggers van
het Museum van Hedendaagse Kunst, het latere S.M.A.K. Maar voor ons was hij
zoveel meer dan dat. Hij was het museum. Het kloppend hart. Met ongelooflijke toewijding en een
diepgewortelde liefde voor kunst bouwde hij de collectie uit tot een uniek
patrimonium. Hij was er trots op — en terecht. Het was zijn levenswerk, zijn
passie, zijn kindje. We konden altijd op Rom rekenen. Als er iets niet klopte,
als we met vragen zaten, dan wisten we meteen: “Vraag het aan Rom.” Hij wist alles. Hij wás onze voorloper van Wikipedia — en dan nog
een stuk vriendelijker (tenzij we een kist verplaatsten zonder het te zeggen…
dan zagen we soms dat pittige kantje van hem 😉). Hij werkte hard, altijd. Maar hij kon ook echt genieten van de
kleine dingen in het leven: een glas rode wijn, een goed biertje, een gezellig
moment met collega’s. Rom was een fijne collega. Een baken van kennis. Maar
bovenal: een warme, echte vriend. Ik ga hem missen."
- Doris Rogiers
In oktober 1983 kwam ik terecht in een klein hecht team van gepassioneerde museummedewerkers, een familie. Rom was een onmisbare schakel met een groot hart voor het museum en de collectie. Ik heb hem gekend als een fijne gedreven collega, een harde werker waar je altijd op kon rekenen. Ik ben dankbaar voor de jarenlange samenwerking en zal de talloze onuitwisbare herinneringen voor altijd koesteren.
- Véronique
Met dank aan Frederika Huys
