ANYTH_ =

Zijn werk is dan ook niet altijd even toegankelijk. Zijn vele schilderijen getuigen van een rasechte ‘sampling’-mentaliteit, waarbij Mannaers – een belezen man - naar hartenlust filosofische teksten en citaten gebruikt, en deze koppelt aan citaten uit het werk van zowat alle grote kunstenaars van de twintigste eeuw. Het blijft echter bij Mannaers alles behalve bij citeren an sich. Zijn ‘kunsthistorische’ schilderswijze wordt in elk werk op een hoogst unieke manier overgoten met een amalgaam aan referenties uit zijn persoonlijke leven. Dit geeft de schilderijen van Mannaers een sterke meerlagigheid. Toch zijn de schilderijen van Werner Mannaers niet echt hermetisch. Door een helder kleurgebruik, en regelmatige referenties aan elementen uit de populaire cultuur, wordt de schijnbare moeilijkheid doorspekt met een sterk relativerende humor. Mannaers’ schilderijen zijn als het ware ‘wanhopig humoristisch’, en verweven zonder de minste moeite existentiële vraagstukken met zwierige lichtheid, en dit in een steeds veranderende schildersstijl. De tentoonstelling in het S.M.A.K. legt de nadruk op Werner Mannaers’ schilderijenproductie van de laatste drie jaar, aangevuld met een ‘kern’ van ouder werk. De tentoonstelling probeert dus alles behalve een chronologisch overzicht te brengen van Mannaers’ omvangrijke en veellagige schilderijenproductie. Eerder probeert ze, net door een subjectieve, maar uitgekiende accrochage waarin op de eerste plaats de kunstenaar zelf, samen met een aantal curatoren van het museum nauw betrokken werd, een aantal uiteenlopende sporen, resonanties en denkpistes in het oeuvre van Mannaers te duiden. En dit niet op een lineaire of narratieve wijze, maar eerder op een open, niet dwingende wijze, die de bezoeker eerder inzicht verschaft in het associatie- en werkproces van de kunstenaar zelf, dan in de betekenisverwerving van elk werk op zich.

Op de finissage van de tentoonstelling (op 18.01.2009) wordt een boek uitgegeven over de schilderijen van Werner Mannaers.