Het oeuvre van de Italiaanse kunstenaar Luigi Ontani (° 1943, Vergaro - leeft en werkt in Rome en Vergaro) kan als erg veelzijdig en eclectisch benoemd worden.
In de schaduw van de Arte Povera-beweging is hij reeds sinds de jaren ‘60 werkzaam in verschillende domeinen en op een erg persoonlijke wijze. Zijn uitgebreid oeuvre omvat uitzonderlijk veel invloeden, vertaald in verschillende disciplines: hij maakt schilderijen, sculpturen, foto’s, keramiek, glas, installaties en performances. Hierbij telkens refererend naar verschillende iconografische elementen en ongeziene fantastische beelden. Het werk van Ontani bestaat uit een diversiteit waarin hij zichzelf steeds centraal plaatst. De tentoonstelling vindt plaats in het kader van "Europalia Italia".
De tentoonstelling in het S.M.A.K. zal een honderdtal werken van Ontani samenbrengen, allen uit de periode 1967 tot 2003. Een dertigtal werken werden daarbij voor deze tentoonstelling bedacht en gemaakt. Verschillende facetten van zijn werk zullen in de tentoonstelling uitvoerig belicht worden. Doorheen zijn oeuvre raakte hij tal van onderwerpen en media aan die ver vooruit waren op de eigen tijd en nadien door kunstenaars verder uitgediept werden. Zijn ‘tableaus vivants’ kunnen beschouwd worden als een mijlpaal binnen de performance kunst. Op zoek naar de notie van identiteit, zowel in zijn leven, kunstenaarschap of als model, maakt Ontani artistieke keuzes die de basis vormen voor zijn werk. Hij reist bijvoorbeeld als Columbus per schip over de Atlantische oceaan, leest als Tarzan in het openbaar Tarzanverhalen voor, of verschijnt in India als reïncarnatie van Krishna. Hij beschouwt zijn kunst als een vorm van intimiteit: "ik heb de beelden in mij doorleefd". Door enscenering en manipulatie van zijn eigen lichaam als historische, mythologische of religieuze persoonlijkheid, blaast hij referenties naar het verleden nieuw leven in. Ontani gebruikt fotografie niet uit een verlangen voor realisme, maar als instrument voor transformatie, en om bekende figuren uit het verleden voor te stellen. In zijn fotowerken - veelal met aquarel of olieverf bewerkt - poseert hij bijvoorbeeld als San Sebastiaan, Pontus Pilatus, of als David en Goliath. Ontani gebruikt zijn eigen lichaam om uitdrukking te geven aan zijn persoonlijke gevoelswereld: "Mijn poseren is een manier om me uit te drukken, een vorm van ‘zijn’ en spreken. Ik ben de vertaler van mijn ideeën." De hercreatie van personages hebben verwijzingen naar folklore, Art Nouveau, dandyisme en exotisme.
Fictie en geschiedenis worden verweven en refereren tevens naar de meest recente tendenzen zoals het hybride, het androgyne, cloonen en mutaties. Ook de zoektocht naar nieuwe expressieve uitingen, die hij in de periode na 1980 begon, zijn heel typerend voor Ontani. Hij experimenteert met keramische materialen en glas (hij creëert kandelaars, spiegels, zelfs glasramen) en tijdens zijn verre reizen gaat hij op zoek naar traditionele technieken. Hier wordt duidelijk merkbaar dat hij zich vooral door westerse en oosterse invloeden laat inspireren (cf. japanse maskers). Ook de vormen die hij creëert op basis van zijn eigen lichaam, leiden als vanzelf tot het adopteren van nieuwe materialen en technieken. Zijn terugkeer naar het schilderij is daar een gevolg van; hij maakt onder meer diverse kleine tekeningen in aquarel en inkt van meestal naakte figuren en mythologische, fabelachtige wezens. Tegelijkertijd geeft hij ambachtslui de opdracht om zijn ontwerpen voor maskers of beelden in glas en keramiek uit te voeren. De keuze voor hedendaagse technieken gecombineerd met eeuwenoude thema’s, waarin de kunstenaar zelf een sleutelfunctie bekleedt, maakt de kern van zijn beeldende werk uit. Na enkele tentoonstellingen in Italië begint Ontani in de tachtiger jaren internationale furore te maken en stelt tentoon op plekken over de hele wereld, van het Guggenheim en het MOMA tot New Delhi, Korea en tal van plekken in Europa. Ontani’s werk figureerde ook in niet minder dan vijf biënnales van Venetië. In 2000 werd hij in Italië als "Artist of the year" bekroond. In 2002 wijdde het P.S.1 museum te New York een retrospectieve aan zijn oeuvre. De tentoonstelling "Genthara" zal aan de hand van foto’s, tekeningen, sculpturen, glazen beelden en keramiek geheel het oeuvre van Ontani belichten. Hierbij zal er tevens een nieuwe groep werken gepresenteerd worden. In de woorden van de kunstenaar: ‘My memory lives of contradictions, it is imprecise and distracted, it is vague and grammatically incorrect. The Genthara exhibition wishes to open paths of visual, literary and narrative associations
