Satoru Eguchi (°1973, Japan, woont en werkt in New York) ontdubbelt in zijn recente werk de gegeven realiteit rondom hem en herschept fragmenten ervan in een ‘gemaakte’ wereld.
Hij onderzoekt het proces dat hierbij plaatsgrijpt en streeft er naar een beeldtaal te ontwikkelen, gebaseerd op de spanning die heerst tussen realiteit en non-realiteit. Hij gaat hoofdzakelijk met eenvoudige materialen als papier en karton aan de slag om ruimtes en alledaagse voorwerpen uit zijn omgeving te herinterpreteren en maakt er volledig handgemaakte driedimensionale sculpturen mee. Een procesmatige werkwijze, tekenen en schilderen maken deel uit van elke sculptuur, en soms ook elementen van performance, wanneer de toeschouwers participeren in het tot stand komen van het werk of er getuige van zijn. In 2007 recreëerde hij voor de New York Japan Society show “Making A Home” een levensgrote versie van zijn atelierruimte volledig opgetrokken uit papier en hout. Hij voorzag de sculptuur van talloze minutieuze details als tekengerief, planten en een wirwar van kabels. De sculptuur was een soort zelfportret louter geconstrueerd uit voorwerpen waaruit zijn atelier bestaat. Hij legde op die manier de nadruk op de relatie tussen zijn werk als kunstenaar en zijn persoonlijk dagelijks leven, hoe banale dingen bijzonder worden en een bron van inspiratie vormen. Satoru Eguchi komt in het S.M.A.K. zijn artistiek onderzoek voortzetten. Zijn verblijf in Gent zal resulteren tot een nieuwe in situ installatie in de Kunst Nu-ruimte. Het wordt zijn eerste solo show in België, maar hij was in de lente van 2008 al te gast in ons land voor een residentie in Lokaal 01 in Antwerpen. Een maand lang werkte hij daar intensief aan een gespiegelde versie van de bureauruimte en het keukentje uit zijn residentiestudio. Hij onderzocht hiermee hoe de reproductie van de werkelijkheid gepersonaliseerd kan worden, met het doel om de grens tussen privé en publiek te vervagen. Alle details en voorwerpen werden op reële schaal nagemaakt met niets anders dan papier, masonite, potlood, penseel en lijm. Woorden op voorwerpen als een plastic zak, pakje tabak en boekcover bracht hij in spiegelschrift aan. Hij speelde ook met de fysieke ervaring van de gespiegelde ruimte door het plafond te verlagen tot net iets lager dan zijn gestalte, waardoor het publiek enerzijds een meer intieme en anderzijds een iets minder comfortabele ervaring van de ruimte kreeg, wat het fictieve gehalte intenser maakte. Het werk was slechts twee dagen open voor publiek en werd daarna onherroepelijk vernietigd. Het gaf ons zin om deze kunstenaar een breder platform te bieden. curator: Beatrijs Eemans
