Het werk van Berlinde De Bruyckere is figuratief en daardoor heel herkenbaar, maar onder die eerste laag schuilt een krachtige, poëtische beeldtaal. Op zoek naar een vertaling van het kwetsbare moment waarop twee wezens één zijn, verenigt De Bruyckere tegenpolen als leven en dood, liefde en lijden, en wreedheid en tederheid binnen één beeld. Haar vocabularium bestaat onder meer uit dekens, paardenlijven, vervormde lichamen en geweien in was. De vormen en materialen waarmee ze werkt, zijn consequent gekozen om hun metaforische kracht. Berlinde De Bruyckere behoort tot de vaste waarden binnen het hedendaagse kunstlandschap in België, maar ook over de landsgrenzen geniet ze bekendheid met haar eigenzinnige oeuvre.