Bernd: °1931, Siegen; +2007, Rostock, Duitsland
Hilla: °1934, Potsdam; +2015, Düsseldorf, Duitsland
Kunstenaarskoppel Bernd en Hilla Becher is een van de voortrekkers van de conceptuele fotografie. Eind jaren ‘50 studeert Bernd schilderkunst en typografie en ontmoet hij Hilla tijdens haar studies fotografie. Al in 1959 raken ze gefascineerd door het fotografisch documenteren van de in die periode snel in onbruik rakende Duitse industriële architectuur. Hun zoektocht begint in het Ruhrgebied, waar Bernds vader nog in de staal- en mijnindustrie heeft gewerkt. Ze voelen zich aangesproken door de eenvormigheid en designgevoeligheid waarmee dergelijke gebouwen zijn gerealiseerd.
Zowel in hun onderwerpkeuze als fototechnisch volgen de Bechers hun hele carrière lang hetzelfde stramien. Ze gebruiken altijd een 8x10-inch camera en maken frontale foto’s van gebouwen vanuit een vaststaand, objectief camerastandpunt. Ook de omstandigheden waarin ze werken, zetten ze zoveel mogelijk naar hun hand. Ze fotograferen enkel bij overtrokken weer, altijd ’s morgens en enkel in de lente en zomer. Zo willen ze elke individualiserend of sfeerscheppend schaduw- en lichtspel in hun beelden voorkomen.
In plaats van zich te focussen op verschillen in details, ordenen de Bechers hun foto’s op basis van fysieke gelijkenissen. Hun genealogie van de industriële architectuur, door de Bechers ‘Typologieën’ genoemd, bestaat uit lineaire en rastervormige reeksen van 3, 6, 9 of 15 foto’s. De titels van de reeksen vermelden de locatie, het land en soms het tijdstip waarop de foto’s zijn genomen.
Deze objectiverende manier van werken is gelinkt aan ‘Nieuwe Typografie’, een stroming in de fotografie die opkomt in de jaren ’70 en streeft naar de volkomen afwezigheid van een persoonlijke stijl in de landschapsfotografie. Zelf beweren de Bechers dat ze hun aanpak hebben ontleend aan de ‘Nieuwe Zakelijkheid’, een stroming uit het interbellum die stond voor een emotieloze weergave van alledaagse voorwerpen. De Bechers koesteren namelijk grote bewondering voor August Sander en Karl Blossfelt.
Vanaf midden jaren ’60 fotografeert het duo ook in Engeland, Frankrijk, België en vanaf de vroege jaren ’70 ook in de Verenigde Staten. In die periode exposeren en publiceren ze hun ‘Typologieën’ geregeld en worden ze in Art Forum gerecenseerd door Carl Andre. Hij koppelt hun rigide methodiek, het gebruik van rasters en de seriële productiemethode aan het minimalisme en de conceptuele kunst. Vanaf dan worden Bernd en Hilla Becher in één adem genoemd met andere voortrekkers van deze stromingen, zoals Sol LeWitt, Joseph Kosuth en Robert Smithson.
Als docent aan de Academie van Düsseldorf sinds midden jaren ’70 oefent Bernd grote invloed uit op enkele studenten die later zelf ook internationale faam in de fotografie verwerven, zoals Thomas Ruff, Thomas Struth, Candida Höfer en Andreas Gursky. Mede door hen wordt de zogenaamde ‘Becher-Schule’ in de internationale kunstwereld al snel een begrip.
